एकान्त आफ्ना उसैको उपहार हो एउटा जिन्दगी पर्खिएकै पनि हो चोट र दोषले घायल यो छाति भरिने भो बिर्सेर जाने लाइ अब के सम्झाइ भो? आफु रहरमा उस्को डुबीयो त के भो? पानी माथि ओभानो उही होस् भैगो।