हा हा हा भुन्टे प्रभो, त्यो मैले राजाहरिशचन्द्रजीको कुरो 'कोट' हरेको मात्रै हो :) हरिशचन्द्रजीको यो पनि मजाको लाग्यो, बिशेषत: अंतिम हरफ - "नफँर्कु भने, मै हुन्छु पापि, फँर्कु त भने, धोति न टोपि, न यता भँए, न उता भँए, जिन्दगि मैले दोभानै बनाँए।"