लौ, आएँ! कुम्ले, तो के जाति असला त पाईन्न रे यता! रहुको नि अँउरेजी नाउँ त तो वैज्ञानिक मत्र लेखेको छ। “LABEO ROHITA” रे। ल, अब म चईनि माछा पकाम्न तिर लागें। माछाको बरफ पग्लिंदै छ के रे। मसला पिस्नलाई तयार छ। के के होला मसला, अन्दाज मारम त लु गाम्लेहुरले! अरुले नमिलाएनि, मास्टर्नी नानीले त मिलाउनु होला भन्नि आस छ के रे। मुनिको लसुनआँट शुरु अरम, अनि दाईने तिर घुमम्, तो पोलेको सुकेको खुर्सानी तिर! तो माझको तीनै थोक नि ठ्याक्कै मिलाम्निको त घरै आ’र माछा बना’र ख्वाउनि भएं, लौ! मेरी धोबिनीको च्यात्त्याऽऽऽऽ पेटिकोट कै कस्सम्!