Posted by: vishontar August 16, 2006
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
एका देशमा एका कालमा, विश्वन्तर राजकुमार थिए।
अनेकों दानशाला खोली, मागेको भएको दिए।।
उनको चरित्रले मलाई, मुदित प्रमुदित बनायो।
सम्झी रहन उनलाई, उपनाम लिने शोच आयो।।
लोभ मैल हो त दान साबुन हो, राक्षस लोभलाई जित्नुछ।
दुई दिनको जीन्दगी माईला, सत्कर्म रोपी बित्नु छ।।
सत्पुरूषको बाटो छोडी, म किन लोभमा अल्झिए?
प्रेरणा लिनलाई माईला, विश्वन्तर उपनाम लिए।।
अबदेखी मलाई मईला, शुद्द सम्बोधन गर्नुस् है?
बिष्नु अबतार हैन नी, विश्वन्तर भन्ने गर्नुस् है?
:)