Posted by: Birkhe_Maila March 30, 2006
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
मानव?
मानव! मानव! हे मानव!
कति मानवताको हत्या गर्छौ?
तिमीलाई पुगेन अझै?
तिमीले हिरोशिमा पोल्यौ
र मुर्दा शान्तिको बिगुल फुक्यौ!
तिमीले पोलपोट जन्मायौ
र मानव खप्परको संग्रह गर्यौ!
र उपलब्धि?
रक्तपिपासु भएर गयौ अझै!
के संग्रह गर्दैछौ अझै तिमी?
अरु मान्छे पोल्ने चिताहरु?
बिश्व! बिश्व!
उफ!
तिमी नै सुन्दर बगैँचामा धावा बोल्छौ।
तिमी नै जिउँदो घर भत्काएर,
महल ठड्याउँछौ
र ‘भियतकङ्ग’ जन्माउँछौ!
अनि तिमी नै उत्तर हुन्छौ,
तिमी नै दक्षिण हुन्छौ
र बिचमा लाशको थुप्रो माथि बसेर ,
शान्ति खोज्छौ?
साईगोन! साईगोन!
उफ!
तिमी नै गाँस खोस्छौ
र तिमी नै पिठोका बोराहरु झार्छौ।
उठेको भुँडि र गन्न सकिने करङ्ग,
शायद तिमीलाई प्रिय लाग्छ।
त्यसैले त तिमी,
चराहरुको चिरबिरमा बारुदको शंख फुक्छौ!
पानी माग्ने खेतलाई,
रगतको सिंचाई गर्छौ!
रुवान्डा! रुवान्डा!
उफ!
तिमी नै रेखा खिच्छौ।
तिमी नै भाई भाई बिच अंशबण्डा गर्छौ।
तिमी नै कौरव र पाण्डव बनाउँछौ
र कृष्ण बनेर दुबैलाई लडाउँछौ,
अनि तिमी नै धृतराष्ट्र झैँ आँखा चिम्लन्छौ।
तिमी नै जमिनमा अन्नको साटो बारुद गाड्छौ
र दशकौँ सम्म त्यसलाई कोट्ट्याउँदै,
लाश माथि लाश थप्छौ!
बोस्निया! बोस्निया!
उफ!
तिम्रो ईश्वर मारिए,
तिमीले तिस लाख मानिस मार्यौ!
त्यसै गड्कियौ, दौडियौ
र अन्त्यमा आफैँमा खुम्चियौ।
आफ्नै शहरलाई मसानघाट बनायौ!
अनि बन्द कोठमा आफैँ मारियौ!
फ्युरर! फ्युरर!
उफ!
तिमी नै दासत्व हटाउँछौ
र स्वतन्त्रताको बिगुल फुक्छौ!
अनि तिमी नै,
दक्षिण पूर्वमा यौन दासि बनाउँछौ
र पुगेको ठाउँमा जरा गाड्छौ।
आफैँ परजीवी बनेको आभाष छैन तिमीलाई,
तर तिमी रक्तदान गरेको स्वाङ्ग पार्छौ
र आफ्नो व्यभिचार लुकाउँछौ!
बिश्व शक्ति! बिश्व शक्ति!
ऊफ!
तिमी भोको पेटलाई अन्न दिन सक्तैनौ
र तिमी नै भोको पेटको बहानामा,
बन्दुक समाउँदै दौडन्छौ!
अनि अर्को भोको पेटको हत्यामा भोज गर्छौ!
तिमी नै आतंक मेटाऊने बहानामा,
झन आतंक मच्चाउँछौ
र रगतको आहलमा पौडि खेल्छौ!
बुद्ध देश! बुद्ध देश!
ऊफ!