Posted by: lau ta lau November 27, 2005
Login in to Rate this Post:
0
?
गअको बैसाकां अचम्मै भअनि केटाओ!! दिन भोरि डियां चरार बेल्किखेर लुउदि खोल्खोलै घरतिर गअथेम, येक्कासि भडांखोले साइलि ज्यावै नराम्ररि चिच्याइन केरे। हन के भो ज्यावै भन्दै हामि केटारु गयेम भडाखोलातिर हानियेर, गैरारे कान्छाको चप्पलको तुनो चुडेच, तो अलि ढिलो पुओ ये के भअ भन्दै। गांठि कुरो के रच भने, अब बैसाक-जेठअ गर्मि केरे, फुल्बारिओ उस्कुलां बिहानाआ पडाउदा रैचन, ज्यावै कि नातिनिनि संदैझै बिआनै उठिचर पड्न गैरैचे। बरा तेल्लाइत केटाओ बिआन ११ बजेतिर फेन्टा हो कि के हो लायेचतनि अनि बरा तो म्याउसि लाकि च्याउसिलाइ बयेंरघारिआ लअर ट्याउसि चडार स्याउजा लायेचन। अब बुडिलाइ क चाइयो। ये नरोउ बुडि भन्यो मान्नि हैनकेरे। बल्लतल्ल पारि ठुलाबा आर सम्झाइबुझाइ अरेसि बुडि अलि ठिकान मा आइन।
अइले त गांठे तो त येमानकि भइछरे। गाम मा ठिटा जति सबै सित पिरिम गर्चे अरे। मलाइनि येउ फेर हेर्न मन लाआछ यार।