दम्तरी हुन त सिरे जस्तो! भाउज्यू हुन त जमुनी जस्ती! यीनले गर्दा यो गोताएँको ओछ्यान पनि तात्ला जस्तो छ यसपाला। हेर्दा हेर्दै सप्पै दम्तरी जोडा आफू मात्तै बिजोडा देख्दा कम्ता पीर पर्दैन आफूलाई। गाम्का केटीहुर्ले फूट्या आँखाले पनि हेरेनन् केरे अब शहरकाले हेर्लान कि भनेर हर्केको संगत पनि गरियो। एकचोटि हर्केले एउटी छम्मकछल्लोलाई "दिस इज गोतामे" भनेर चिना'को पनि थियो। केटीले आँखा सन्काएर "हाइ" भनी, आफूलाई त के भनौँ के भनौँ कसो गरौँ कसो गरौँ भ'र नमस्ते गरिएछ। त्यसपछि त केटीले "बाई। ह्वाट अ पाखे-------" भनेर हिनी केरे। त्यसपछि अब भएन जिम्माल्नी माइल्याँ (माइली आमा)लाई "केटी खोज्देऊ न माइल्याँ, ब्या गर्नु परो।" भनेँ। माइल्याँ जे भएपनि जिम्माल्नी, फेरि गाऊँको आमा पाटी (आमा समूह)की अदछ्छे पनि। ती बूढीको नाउरिकता (नागरिकता) बनाउने बेला मैले तीनलाई लेर पखरा गा'थेँ। त्याँ देखुन् मलाई खुब माया गर्छिन्। "नआत्तिई गोताएँ। फोक्सिङका भाञ्जाकी छोरी कम्पस (क्याम्पस) जानी भइसकी रे। त्योसँग तेरो कुरो चलाम्ला।" भनेकी थिन् बूढीले तेतिखेर। बूढी पखरामै छिन् हिजाज। कुरो चलाइन् होला। जमुनी भाउज्युलाई पनि "ल न भाउजु, तिम्री साथी एउटी चाइने जो मिलाइदिनु परो।" भन्याथेँ नौरथाताका। पहिला त "के नामर्दजीँ कुरा गर्छौ? आफैँ केटी खोजेर लप सप पो गर्नु पर्छ, अर्कालाई ग्वार्ने (गुहार्ने) हो?" भनेर हपारिन्। पछि मैले "क्यार्नु भाउजु, सिरे दाईजस्तो खाइलाग्दो हिरो भइएन, नत्र त तिमीजस्तै राम्री केटीले हेर्थे होलान् नी।" भनेको दंग परिन्। कुरा गरिन् जस्तो छ। यो गोताएँको दुई दुई ठाऊँमा कुरा चलेसी एक ठाऊँमा त कसो नजुर्ला? जुर्छ केटा हो जुर्छ ! यै खुशीमा आज भरे जिम्मालकाँ जम्न एउटा भाले र एक बोतल खोया बिर्के मेरो तर्फबाट ल!