रुघाले गरस्तै पारेर चौतारां आम्न पाईया थे'न एक दुइ दिन। चौतारा' रौनकै बेग्लै देखिन्छ गाँठे! दादालाई के भा हो कुन्नि आजभोलि, जतिखेर पनि गीत मात्तै गाऊँछन्। त्यो उसोफेले कता'ट पण्डितको सिलोकको किताप भेट्टाच, भट्टाऊँदै हिनेको छ। ल ल जिम्माल बा म पनि आएँ, दह्रो बिजुली पानी नदिइकन यो रुघाले छोड्ला जस्तो लागेन। हर्केलाई पनि बोलाम्, शहरको रउसी ल्या'छ रे।