लु हेर आज चाइनी चौतारिआ अलि अलि मुन्छे आएचन्। बुढी पनि घराँ छैन चाइनेजो काँ जाम् काँ जाम भा बेलाँ चौतारिआँ गफ चुट्न पाम्ने भैयो.. दादा पनि रेचन् नि...अनि दादा क्यार्न नेप्टी लाइ कोइली बनाको? यि ठिटा हरुले गाँठी कुरो बुझ्लान भनेर होला.....अनि क्यारिँदै छ अचेल? बिटो लाम्न सकियो दादाको? हाम्रो त अझै काट्दै चन् केरे मुइसिर को आदा आदी मा मैजारो अर्चन्। यो बर्ख धान पनि राम्रो परेन। लु यो बेशीथाने ठिटो लाइ पनि ठम्म्याउन नसक्ने भैएच गाँठे...क्यार्दै चौ तिमी? हाम्री खैसरा पचि लाउचौ रे? के के जाति कथा सुनाम्चन् यि ठिटा हरु.... नेपालियने नि कम्ताको छैन के रे अर्काको माया पिरेम लाउने टेशन मा क्यार्न कुर्न पर्या हो ...बे अर्ने भे मेरो सम्धि को नातिनि छे सुनकेसरि ..कुरो चलाम्चु के रे..सुलुत्त पर्?या जिउडाल च , भैँसि दुन , सेउला बोक्न, भकारो सोर्न सिपालु चे.. तेति उत्ताउलिनी चैन जोडि मिल्च शिब पारबति जस्तै। कति अर्का पिरेम हेरेर बस्चौ बुडो हुन लागिसकौ, तिम्रा उमेराँ त चार छोरा बाउ भा थिँ म। लु भौते नि रेच....लु ठिटा हो त्यो के जाति झोल र चिलिम झिकाओ..आज रन्किऊँ..घराँ बुडि नि छैन एत्रैसिती... ****यो उसोफे ले बोलेको केइ बुझे मरिजाम्? मेरो कम्पूटराँ केइ भा हो कि???*** लु त लु....आउ तिमि नि एक सर्को तान एक घुट्को लगाउ ..बाचुन्जेल रमाइलो ..मरे पचि डुमै राजा....हाम्रा पाला नेपालाँ उखान भन्ते के- बागमती बिश्नुमती, मरेपछि एत्रै सिति........