सिरि पाँच! खबरदार मेरी जमुनी माथि आँखा गाडे! अईले यई कोईलाँ रन्क्या झिरले आँखा झोसिदिम्ला, अनि थाऽ पाउलाऊ! भउते नि फेरि! नौतुनबा सम्म पु-यार जमुनी सँग एउटै खाटाँ सुत्नी जमर्को कस्नी? बिचरी, नछुनी भा बहाना बनाईछे धन्न! ऊनैको दाई परेर मात्र, नत्र हाम्ले नि जान्या थेम...भउतेलाई तेई उसैले झिका'को भटभटे मिसिनमा हालेर पिसि दिन्थेम्!