Posted by: nepalean August 2, 2005
Login in to Rate this Post:
0
?
ओ नेपे ब्रो तिमिले उल्था गर्न नै आउदो रहेनछ । खास यो शेरबहादुर देउबाले लेखेको हो जेल चलान भएपछि
( तिमिले झुक्केएर बहादुर शाह पढ्य्यो )।
लगता नहीं है दिल मिरा उजडे दयार में
किस की बनी है आलम-ए-नापायेदार में
(बस्दैन मेरो मन यो उजाड जेलमा
के पो फलेफुलेको छ यो मामाघरमा )
कह दो हसरतों से कहीं और जा बसें
इतनी जगह कहाँ है दिल-ए-दागदार में
( ने का ( प्रा ) लाइ भनिदिनु अर्को मान्छे खोजे हुन्छ
यो बिचरा शेरुको निस्कने बोटो छैन )
उम्र-ए-दराज माँग के लाये थे चार दिन
दो आरजू मे कट गये दो इन्तेजार में
( दुइ चार दिन भनेर के ल्याकाथिए
हेर आर्जु यिनिहरुले त दुइ बर्स नै राख्ने भए )
कितना है बदनसीब "जफर" दफ्न के लिए
दो गज जमीं भी न मिली कू-ए-यार में
( कति अभागि रहेछु म त
सज्जन भएर पनि जेल जाने पहिलो प्रधानमन्त्रि भएछु म त )
धरोधर्म मैले आफ्नि शब्दकोशबाट रुपानतर गरेको बिस्बास गरे हुन्छ ल ।