समग्रमा यो सब पट्यार लाग्दो रामकाहनीको निंचोड के भने कथित समृद्ध, प्रजातान्त्रिक मित्रराष्ट्र र बलिया छिमेकीबाट वास्तवमा कसैलाई सहयोग पुग्दैन। उनिहरु हाम्रो कमजोरीको फाइदा उठाएर हाम्रा साधन स्रोतहरुलाई लुट्न दाँत तिखारेर वसिरहेका हुन्छन। त्यसैले अमेरिका, भारत, चीन, युरोपेली संघ आदि इत्यादिको ?सदिच्छा?ले हाम्रो देशमा हुने राजनीतिक परिवर्तनबाट नेपाललाई सकारात्मक लाभ पटक्कै मिल्नेवाला छैन। विदेशी शक्तिहरुको दवावमा नेपालमा प्रजातन्त्रको पुनर्वहाली र राजनीतिक स्थिरता कायम हुने भ्रम पालेर बस्ने सबै नेता र बुद्धिजीविले कंगो र अफ्रिकाको उदाहरणलाई मनन गर्नु नितान्त आवश्यक छ। नेपालमा स्थायित्व आउनु यिनको आर्थिक हितमा नहुने भएकाले त्यस्तो फोस्रो आशामा वस्नु वेकार छ। तैपनि नेपालमा कंगो जस्तो सुनको फाँट नभएकाले हाम्रो देशमा अफ्रिकाको जस्तै कलह मच्चाउने इच्छा अमेरिका र युरोपलाई नहोला, चीन पनि आफ्नै विकासमा केन्द्रित भैरहेकाले उसको समेत नेपाल प्रति तत्काल खासै सरोकार छैन। तर भारतका लागि हाम्रा नदिनाला विहार र युपीलाई सिंचाई गर्ने र विजुली झल्मलाउने प्रमुख आधार हुन। भारतको यसै मनशायलाई जसले पूरा गरिदिने आश्वासन देला दिल्ली दरवारले उसैको भाँचिएको ढाडमा काप्रो वाँधिदेला। अतः हाम्रा वुद्धिहिन नेताहरु दिल्ली र वाशिङ्गटनको आशिर्वाद लिन त्यतातिर धाउने काम नगर। तिनको दबाबले प्रतिनिधी सभा पुनर्स्थापना त होला तर माओवादी लगायतका समस्याहरु झन चर्किनेछन। मनमोहन सिंहले नेपालमा स्थिरता हुनुपर्ने वकालत जतिसुकै गरेपनि उनको चासो हाम्रा सेती र भेरीहरु हुन, धेरैजसो त लगिसके उनिहरुले। त्यो नपाउँदा सम्म तिनले तिमीहरु, माओवादी भैयाहरु र राजाका पुच्छरहरुलाई ?बहुदिलय प्रजातन्त्र र सम्वैधानिक राजतन्त्र रुपी खम्बा?लाइ मियो( दाईं हाल्न गोरु/रांगालाइ वाँधेर हिडाउन प्रयोग गर्ने खम्बा) बनाएर त्यसैमा एउटालाई सुल्टो र अर्कोलाई उल्टो दिशामा वाँधेर रिंगाइरहनेछन्। त्यसकारण भाट नेताहरु चाँडै वुद्धि पु-याएर नेपाल फर्क। दक्षिण अमेरिकामा बोलिभियाका जनताले राष्ट्रपतिलाई हटाइसके। नेपाली जनतालाई विश्वासमा लिइ, लाखौंको जनसमुदायलाई काठमाण्डुमा उतार। शान्तिपूर्ण जुलुश गरेर राजासंग सम्विधान सभा माग। दिएनन भने नारायण हिटीको सुरक्षा घेरा तोडेर भित्र जाउ। राजाले छाड्न वाध्य हुनुपर्नेछ त्यसपछि।