Hi I am back, एक टुक्रा न्युयोर्क मान्छे पर्खेर बसेको भूमिगत रेलझैं अमेरिकाको सवैश्रेष्ठ सहर प्रहरीको भेषमा रातभर जासुसी गरेर थाकेको छ हुस्सु र हिउँलाई छिचोलेर परिरहेको पानी अनि निर्रथक लोट्टोको खेलमा चाख राख्दै क्रेसेन्ट सडकको पुरानो अखबारझैं फालिएको छ सडकमा हाम्रो समय । 'यदि मृत्युपछि पनि जीवन छ भन्ने लाग्छ भने यो कोठाभित्र छड्के प्रवेश गर तिमीलाई सत्य देखाइदिनेछु' प्रत्येक छिमेकीहरुका लागि यस्तो सुन्दर धम्की पस्केर आत्मसन्तुष्ट मुस्कुराइरहेछ प्रत्येक सभ्य नागरिक प्रत्येक स्वतन्त्र मान्छे । शैलेश भन्छ- अमेरिकी गुहृयेश्वरीको दर्शन नगरी र्फकने नेपालीहरुले मोक्ष पाउँदैनन् गगन भन्छ- यहाँ आएर के को कोठे राजनीति - डलर कमाउनु र र्फकनु नेपाल । अशोक भन्छ- म जस्तो अनाथका लागि के अमेरिका के नेपाल - के नेपाल र्फकन सकिन्छ र अब - राम विश्वकर्मा आफ्नो कमाइसँग सन्तुष्ट नै देखिन्छ , डी.भी. चिठ्ठा परेर आएको कान्छा भन्छ- यहाँका केटीहरु कति बढ्ता अलिकति गर्मी चढ्नु हुँदैन लुगा फुकाल्न थालिहाल्छन् म भूमिगत रेलका गुफाहरुमा दिनभर हराइरहन्छु । : शैलेन्द्र साकार