"मेरा बाबा आजसम्म बाँचिरहनु भइको भए छोराको सफलता देखेर कति खुशि हुनुहुन्थो होला? मलाई कति स्याबासी दिनु हुन्थो होला ? बाबा बाँच्नु भा भे दिनै पिच्छे स्कुल जान पनि पाईन्थ्यो होला । अनि दिन बिराएर बाख्रा हेर्न (चराऊन) जानु नपरेको भए २,३,४ कक्षामा पनि त म पहिला हुन्थेँ होला नि ।" मेरो कलिलो दिमाग बाबाकै सम्झनामा डुबिसकेको थियो । पाएको स्याबासीलाई बुबाको संझनाले पुरै ढाक्यो । ------------------------------------------ you caught me here. I went through the same when i got first class first in my master's. At that time I was thinking that my fater would be the happyest person to hear my achievement. Well, all loved ones will depart first. I am enjoying your story. this really took me back to my school days.