मैनबत्तीको शिखा भूपी शेरचन शुभ्र, शान्त र स्निग्ध शिखा मैनबत्तीको मानौं, प्रथम रजस्वलापछि स्नान गरेर शारदीय घाममा आफ्नो कौमार्य छरेर थकित-थकित झैं चकित-चकित झैं एक्लै-एक्लै मुस्काइरहेको अनुहार हो यो कुनै सुन्दरी नवयुवतीको शुभ्र, शान्त, स्निग्ध शिखा मैनबत्तीको आँखाभरि वेदनाको पानी तर, हर्षले हाँसिरहेछ आँखाको नानी मानौं, अप्रेशनपछि होशमा आएर घोर पीडामा पनि शिर अलिक उठाएर नवजात शिशुलाई नियालिरहेको सन्तुष्ट आँखा हो यो कुनै पुत्रवतीको शुभ्र, शान्त र स्निग्ध शिखा मैनबत्तीको एकातिर धप्प-धप्प बलिरहेछ अनुहार अर्कातिर तप्प-तप्प ढलिरहेछ अश्रुधार मानौं यो कुनै विधवाको त्यो क्षणको अनुहार हो जब कि उसलाई आएछ याद एकसाथ सुहागरात र स्वर्गीय पतिको शुभ्र, शान्त र स्निग्ध शिखा मैनबतीको