अमेरिकिको शुक्रकिट १९७३ पछि लगभग ६० % ले घटेको छ | बाकि रहेका ४० % पनि दाना ख्वाएर पालेका बिराला मुसा मार्ने कुरा छोडौ डराएर भाग्छन | तेस्तै यिनका शुक्रकिट पनि अण्डा संग रतिक्रिया गर्न लाइ चाहिने दौड मा छेउ सम्म पनि पुग्न हम्मे हम्मे पर्छ | यो हम्मे हम्मे हुने कारण चै रतिक्रिया को बेला महिलाले अर्गाजममा पुगे पछि CUM को नाला बगाउछन | त्यो नाला पनि टुकुचा जस्तै लेदो हुने भएर शुक्र किट आफु पनि कम्जोर भएर पौडिन नसक्ने हुनाले र सयन कक्षमा पुगेका शुक्रकिट हरु म्याराथन मा दौडिएका हरु झैँ गल्याक गुलुक र कम्जोर भएका कारण बिजारोपण मा असक्त ( अन्डालाई छेडेर भित्र छिर्नु पर्छ ) भएर अण्डा भित्र आधा छिराइमै मर्छन |
कृष्ण लिला भएको बेला एउटा उत्ताउले ठिटोले तरुनीलाई छुन पुगेपछि झापड पाएको थियो रे | पछि गर्ब साथ् भन्थ्यो रे उनको हातको छुवाई त पाए | त्यो आधा सरिर छिराई मै अड्किएको शुक्रकिटले मर्ने निधो हुदै गए पछि तिमि हरु जस्तो हु र गर्ब साथ् आधा त छिरी सकेको कुरा सुनाउन पछि नपर्ला |
यी धागा कोर्ने नानि का कुरा पनि तिनै शुक्रकिट का झैँ हुन् | मखुला ?