दशैँ र तिहारको बिचमा च्यापिएको त्यो दिनले रात बोलाईनै सक्या थ्यो भन्दा हुन्छ। बाङ्गे र म मैतिदेबीमा जिउ तताएर सोजै दखिन हान्निम अनि दायाँ मोडीएर डिल्लिबजार तिर। घट्टेकुलोमा एउटा तरुनीको घर पत्ता नलाइ नि भा थे न त्यै बेलामा, गर्न सकया होर्या केहि हैन बिनसित्तिमा घर हेरयो, मनलाई दु:ख दियो, हावादारी कुरो उडायो एक दुई दिन त्यत्ति हो। जे होस, त्यो घट्टेकुलोको काम सकेर लागिम् उत्तर जन परशाशन क्यामपसको गल्लि धन्ने पार्दै ग्यानेशवर हुँदै स्वर्ग सरी हाँडीगाँउ आउने धुनमा। जन परशाशन क्यामपसनेरै आइपुग्या के थिम, बाङ्गेले उर्दि लायो ?टिप मासितरने ढुङ्गो एउटा?। कुन साइडबाट कुकुरले तारो लायेछ त हाम्लाई भनेर यता उती हेरेँ तर देखिन केहि खतरा। कतै लुते कुकुरले पछाडिबाट लुसुक्क तिघ्राको सत्यानास गर्न आँटि सक्या छ कि भनेर झसङ्ग हुदैँ पछि फर्केको त के हुन्थ्यो, हैन रे छ। ढुक्क हुँदै सोधेँ ?के गर्न टिप्ने ढुङ्गो बाङ्गे, त्यो क्याम्पसको ढोकामा बजाउने?? एक ताका भेटे जति टिनको ढोकामा हामि ढुङ्गा हान्दै हिन्थिम्, त्यै सम्झेँ।