हाम्रा साहुजी पनि सरकारी कार्यालयका कारीन्दा भन्दा कतिनै फरक छन र ? कती पैसा भन्ने सोधाईको जबाफमा साहुजी कती हजार भनेर सोध्नुस् भन्ने खप्की  पनि पाइएको थियो |त्यो साङ्गुरिएको फुट पाथ पनि नाङ्ग्ले हैन तन्ने पसलेको सामान भरिएको हुन्छ ३/४ ओगटेर | फूट्पाथमा पनि मोहियानी हक लागि सक्यो र पेवा भै सक्यो | कथम कदाचित लड्नु भैं उनीहरुको पसल मा केहि भैं हाले बटुवाले हर्जाना तिनु पर्छ, तिर्न नसके नत्र लागौतिमा घर फर्कनु पर्छ |
आफुलाई आसाद्धै मिल्ने मित्र हुन् भन्ने लागि.  बिहानै भेट गर्न गएको भुल्भुलैयाको बाटो एक घण्टा पछि पुगे , मित्रको कार्यालय जाने बेला भएको मन्त्रीजीलाई दर्सन गर्न गएको जस्तो भयो | बाह्र बजे अर्को दाइको मा घर र कार्यालयमा पुगे , होटेलमा खाना खान पनि डर लागेकोले भोकै थिए | धन्न बाउजुले सोधिन र चाउ चाउ ले त्यो दिन गुजारियो |
बङ्गला खडा गरेका छन् , चटक्क परको गाडी अनि contract मा ड्राइभर राखेकै छन् , पदको हिसाबमा कामु CEO भए पनि इर्स्यालु पन लुकाउन नसकेको आभास पाएको थिए | यिनका  ( Deputy Director)  इ अबस्था छन् भने अरुका के कुरा ?
परिवर्तन आएको छ देशमा ! विदेश बसेर रास्ट्रभक्ति गान सुनाउदा खरैले  नेपालि पढाको जस्तो भयो होला ?