के रे बिस्ते दाई खुशी नि पुगी त्यो धुबिया पसला
राम राम राम
त्यो लतेवोरो लाई किन हेर्न गा होली त्यो खुशी नि, आफ्नो त्यस्तो राम्रो  माइलो  हुँदा हुँदै
सन्का त लाथ्यो मलाई , खाली घास कत्न जान्छु  मात्र  भन्थी  तेही धुबिया  सालो रच र पो त