राहुल दा ,

मिठो साहित्य छ .
मैले त बुझ्न नै तीन चोटि पढ्नु पर्‍यो
(अझै के हो के हो भएको छ )
एक ब्यक्तीको लागि दुइ आत्मा मार्ने जल्लाद म हुन सक्दिन। मेरा आफ्नै रोजाई छ , आफ्नै बुझाई छ।
(घुमाउरो पारा बल्ल बुझें )
तर
"छोरी, आफ्नो मन मारी मारी अरुको मन राख्ने, आफ्नो खुशी जलाएर अर्क्को घर उजिल्याउने महान ब्यक्तीहरुमा  म परिन"
यो त प्रेम मा समर्पण (sacrifice) भएन नि । कहिले काही त नाटक पनि गर्नु पर्छ हैन र ?