हमममम्।।। मलाई डर लागिरहेको थियो, कथा नाजुक मोडबाट राम्ररी निस्केको छ । दाई हजुरले कथालाई पुर्ण रुपमा जिवन्त बनाईदिनु भयो । "Nepal ko chora" जी ले भने जस्तै मुलाई पनि कथा पढ्दै जांदा कस्तो कस्तो आफ्फै त्यहां भएर चिउ चिउ भएको जस्तो भयो । मनमा सजाएकी पुरानी मायालुलाई सम्झेर मुईले त च्वाप्प म्वाई खाई दिए, लौ जा त।।।। साथीहरु, आफू त सोझो मान्छे, एउटा कुरो नढांति भनि दिउँन ।।। यो साझाको बलग ले बिरेक गरेर कथा टांस्दा पैसो दिन्छ कि के हो।।। राहुले दाई ले त खप्नु गरेनन् बा!!!! त्यसै त पिडित, कथा पनि ईति ईति दिने।।। यो लभ भन्ने कुरो आफ्नो भाग्गामा छोईन प्रभो।।। नारायाण्।।।