उन्का सम्झनाका थलीमा धराप चिताएं ! मेरा याद अल्झी रहोस् भन्ने पाप चिताएं ! निक्कै नजीकै साथ बितायौ यो बरफ कुद्दै हेलमेल बढ्यो र अंगालोको ताप चिताएं ! फैलिन सकिने सम्भाबना देखें मिलनमा घाम भन्दा पारी धरातलको नाप चिताएं ! ओठ टोकी रह्यौ मानौं बिगत केही फुत्केला मैले बस् हाम्रो भबिष्यको बार्तालाप चिताएं ! सपना कजाउन कति निदाई मात्र रहुं ? जगाउने आबाज उन्को पदचाप चिताएं ! If there can be an orgasm (Borrowed from Shankar Lamichhane's preface to "Shirish Ko Phool") of reading poetry, then I got one from reading the above. So totally satiated. Salute, poet ! Nepe