एकदम राम्रो उदाहरण राहुलदाइ...नेपाल जस्तो रंगी-चंगी संस्कृति ,भाषा र धेरै बिबिधता vayeko ठाउँ मा,एक समूहले प्रयोग गर्ने सब्दहरु अर्कॊ समूहलाइ अच्चम लाग्न सक्छ र भाषा कै भर मा कसैलाइ दाज्न चै कान्तिपूर नगरीमा मिल्दैन.यहाँ त जसलाई जे आफुलाई बोल्न सजिलो लाग्छ तेही बोल्ने बानि हुन्छ र  तेस्को मतलब आदर र माया नगरेको भन्न चै मिल्दैन....मेरा फुच्चा फुच्ची भाइ बैनी हरुलाइ "तिमि" भन्दा हामीलाइ "त" vannu paryo हजुरले अनि अलि आत्मियता हुन्छ भन्ने  आग्रह आउछ नेपालमा...aaf aaf no style ho.