हा हा हा  मिता ले हसाई।

अनी बुझ्यौ मैचा, खाने मुख लाई जुँगाले छेक्दैन। आफु पछाडि त कहिले नि बस्न पाईएन हेर । सबका सब लम्बुहरु  बस्थे। आफु सात क्लास सम्म नि भन्टाको बोट मा नि झटारो हान्न पर्ने जस्तो परेँ। अगाडि त बस भनेनी किन बसिथ्यो र? बौलाहा कुकुर ले टोकेकोथ्यो र? सधैं सेकेन्ड बेन्च तिर बसिन्थ्यो तर मुन्टो चै जती खेर नि पछाडि हुन्थ्यो दक्ष प्रजापति जसरी। । बोल्न र हास्न कहिले छोडिएन। मुख बन्द गर्न परे कपिमा लेखेरै भएनी गफ गरिन्थ्यो। बायोलोजी को नोट बुक मा एक्चोटि लास्ट पेज मा "मुन मुन सेन को छोरी सन सन सेन हो। तलाई तेती नि थाहा छैन?" भनेर लेखेको बायो म्याम ले देखेर सबैको अगाडि पढ्दा नि चेतिएन। पछी हाइट ले धर्म त छोडेन तर पनि सधैं अगाडि बसिराको मान्छेलाई टिचरहरुले पो के पछाडि बस्न दिन्थे र? त्यसैले मैचा आफु चै बिच बेन्चर परेँ । हास्न नि मजाले हाँसिन्थ्यो। गाली नि त्यस्तै मजाले भेटिन्थ्यो। तल माथि परे बाबा आमालाइ भन्दिन्छु भन्ने धम्क्याइ नि सुनिन्थ्यो, को डराउथ्यो र?