जिरादाई,

काँ भुस्याहा कुकुरहरु त्यो पनि गुलुप उडीसकेकाहरुको मुस्कान सम्झेर बस्या हो यति बेला? बरु सम्झिन सम्झिन परेसी मित्र पार्क पूर्ब त्यो चार्टड एकाउन्टेटको घर उत्तर अब कति घर उत्तर चै म भन्दिन --त्यै घरका मान्छे यता हुँदी रेछन भने? राम राम राम -- हो त्यो घरकी बिजुली सम्झिम्न प्रभो -- अहिले पनि मन झिलीमिली हुन्छ ---

shabanam,

म जस्तो सोबर मान्छेलाई सबनमले बिर्स्या हो की भन्ने पीरमा दशैंको अष्टमी पनि एकादशी जस्तो लाग्न थालीसक्या थ्यो --आहा! धन्न होईन रे छ ---आफ्नो ईस्ट टंगाल गणेश उतै परे नत्र आज लड्डु चढाउँथे म --सबनम र मेरो तर्फ बाट --

माई डियर दीप भनेको रे छ माई डियर सबनमले -- जीबन धन्ने भो --

brandy,

नामैले नशा लाग्ला जस्तो भो गाँठे! संगत गर्न पाए त मदहोसको अर्थ पनि थाह हुन्थ्यो होला --

Harka_Bahadur,

चल्न त प्रभो कैले काईँ गोर्खापत्र बटारेर त्यस्कै धुबाँ भन्ने की खार अब त्यो पनि चलेकै हो -- तर डनहिल त्यो पनि सित्तैमा तान्न पाउँदा त्यो रत्न राज्य स्कुल छेउकीले मुस्कान देको जस्तै लाग्थ्यो नी --

प्रभो अनि त्यो कुमारीगाल तिर बाट उता गौरीघाट पनि परेड खेलेकै हो -- अरु केई नभए नी दिनभर त्यसरी परेड खेल्दा ज्यान चै स्वस्थ हुने रे छ --मन बिमार भए पनि --

दिनमा आधी घण्टा हिन्नु ज्यान स्वस्थ हुन्छ भन्दा रे छन हामी त दिनभरी जसो हिन्थेम -- कुमारीगालमा बादल लाग्या जस्तो देखियो भने बानेश्वर तिर घाम ताप्न पुग्थेम - के गर्नु --मनको बसमा परे पछी त्यस्तो हुने --

aakanksha,

यो नाम चै सार्है मन पर्यो मलाई -- आकांक्षा -- मायालुका अधरले आफनालाई जतन सँग स्पर्श गर्दाको पल सम्झाउने--

मेरो बगर जस्तो लेखाई प्रति पनि फुलबारी जस्ता शब्दहरु खर्च गरेको रे छ -- मन पक्कै उदार हुनु पर्छ --

user123,

प्रभो, पैला पैला लामै पनि बिन्ती चढाकै हो --यस पटक छ्यास्स ज्यानले धर्म छोड्या छैन है साथी हो भन्न सम्म हाजीर भएको हुँ ---- फेरी गैर्हीधारा तिर बाट अर्यालहरुको घर हुँदै नीलसरसोती सम्म पुगेर फर्किम की जस्तो फुर्ती पो आउला जस्तो भो -- साथीहरुको आड पाएर --

sky,

:D :D

सत प्रतिशत थपेर धन्यबाद चढाएँ।

shirish,

लौन नी प्रभो के भन्या त्यस्तो --- मैले नी किताब छाप्न थालेँ भने त त्यो घण्टाघर नेरको अमात्य पृन्टींग प्रेस बन्द मात्रै हुने होईन साँच्चिकै लेखकहरुले सैनीक मन्चमा लगेर मलाई तोपको अगाडी उभ्याएर बारुदमा आगो लाउँदैनन् र?

मेरो त झन प्रभो को दर्शन पाउने ईच्छा शुक्ल पक्षको चन्द्रमा झै छ ---

ritthe,

यता त जति आयो तेती रमाईलो नी प्रभो -- भिड भए पछी अरु केई हुनै पर्दैन यत्तिकै रमाईलो हुन्छ -- रत्नपार्कमा बदाम बेच्नेलाई होस की सडकमा खाल्डो खन्नेलाई होस झिरिप्प घेरेर बस्ने बानी -- भिड भए पछी यसै रमाईलो लाग्ने -- खाली एउटा भिड चै कैलेई मन परेन जिन्दगीमा -- त्यो चै आफुलाई भावनाको दाईले यता र उता हुर्‍याउँदा तमासा हेर्न जम्मा भाको भिड --

KAledai,

प्रभो, स्वागत छ है -- नामले अलिकति झस्कायो तर -- त्यो भावनाको दाई पनि श्यामबर्णको थ्यो --- प्रभो बालुबाटार तिरको त हैन नी है?

************

फेरी एक चोटी सबै प्रति मेरो लेखाईमा खर्चेको समयको लागि आभारी छु। अनि सबैलाई मेरो हार्दिक शुभ-कामना पनि।