चनाज्यू,

एउटा उदाहरण दिन्छु । गिरिजा ।

सबैले देखेकै कुरो हो, जनआन्दोलनको पूर्वसन्ध्यामा होस् वा जनआन्दोलन पछि, हरेक पाईला पाईलामा उनले गणतन्त्रलाई अस्वीकार गरेको गरेई गरे । तर आखिरमा स्वीकार पनि गरे । यसबेला बिपी, जसलाई “नेपाली कांग्रेसको परिचय र सम्पूर्ण बैंक ब्यालेन्स” भने हुन्छ, को खरानी छटपटाईरहेको होला । यस्तो मूल्यमा पनि गिरिजाले सम्झौता गरे त ।

जे पर्छ पर्छ ज्यान गए राजतन्त्र छाड्दिन भनेको भए नरहरि आचार्य बाहेक (यिनको बारेमा पनि यस्सै भन्न सकिन्न, “असहमत तर वफादार भएर बस्छु” भन्थे होला यिनले) सबै कांग्रेसीजन गिरिजाकै कुरा मान्थे होला र त्यसपछि त भन्नै परेन राजनैतिक माहोल कस्तो हुन्थ्यो भनेर ।

हो यस्तै यस्तै व्यावहारिक/वाध्यात्मक सम्झौताहरुलाई तुलनात्मक रुपमा राम्रो पक्षको रुपमा हेर्न खोजेको हुँ ।

कुरा त्यत्ति हो ।

तपाई त पेलेको पेलेई गर्नुहुन्छ । तर रमाईलो लागिरा’छ ।

अनि माओवादीको बारेमा समावेशी र संघियताको हकमा शुरुमै मोटामोटी शब्दमा प्रस्ताव राखेका हुन् । उनीहरुको प्रसिद्ध 40 बुँदे युद्ध-आरम्भक माँगका केही अंशहरु:

18) Nepal should be declared a secular state.

19) Girls should be given equal property rights to those of their brothers.

20) All kinds of exploitation and prejudice based on caste should be ended. In areas having a majority of one ethnic group, that group should have autonomy over that area.

21) The status of dalits as untouchables should be ended and the system of untouchability should be ended once and for all.

22) All languages should be given equal status. Up until middle-high school level (uccha-madyamic) arrangements should be made for education to be given in the children's mother tongue.

 25) In both the terai and hilly regions there is prejudice and misunderstanding in backward areas. This should be ended and the backward areas should be assisted. Good relations should be established between the villages and the city.

26) Decentralization in real terms should be applied to local areas which should have local rights, autonomy and control over their own resources.

http://www.satp.org/satporgtp/countries/nepal/document/papers/40points.htm

*** *** *** *** *** *** *** ***

Maverick-jyu,

Good to see you. “साझाको धागो, एकै दिनमा काँ गो काँ गो “ भन्या जस्तो छ यहाँ । तर सम्झेको छु तपाईसंगको कुराकानी ।

एमालेको बारेमा मलाई पनि अरु कुरा संगसंगै यसले आफ्नो लिंग-निर्धारण गर्न बहुदलमा लागेको 16-17 वर्ष बित्दा पनि नसकेको कारणले वितृष्णा थियो । हुन त सेक्स-पिएरले भने झै “लिङ्गमा के छ ?” भन्न सकिन्थ्यो होला । तर पनि त्यो एक भावनात्मक कारण बन्यो मेरा लागि ।

अब चाही ब्य्राण्ड सम्म बेवास्ता गर्न सकिन्थ्यो होला । तर पछिल्लो समयमा यसले शान्ति प्रक्रियाबारे खासै भिजन प्रस्तुत नगरेको र झन् चुनावमा त पुरा अन्धो स्वार्थ र भिजनविहिन झल्लागिरी देखाएबाट म वितृष्णित छु ।

अनि गिरिजा प्रथम राष्ट्रपति भए पनि त्यो अन्तरिम राष्ट्रपतित्व नै हो नयाँ सम्विधान नबनेसम्मलाई । हामीले प्रत्यक्ष निर्वाचित राष्ट्रपतित्वको प्रणाली छान्यौ भने पनि त्यस्तो निर्वाचनमा भाग लिन वा जित्न कुनै ग्यारेन्टी छैन ।

प्रचन्ड र गिरिजाको प्रतिस्पर्धा हुने हो भने गिरिजालाई प्रचण्डले हराईदिन्छन् जस्तो लाग्छ मलाई, खास गरेर अमेरिकाको जस्तो उम्मेदवारको वादविवाद सहितको चुनावी अभियान भयो भने ।

माओवादीले प्रचण्डलाई राष्ट्रपतिको रुपमा रणनैतिक, कार्यनैतिक र यथार्थ सबै रुपमा प्रस्तुत गरेको हो ।

चुनाव हो । यस्सै भन्न सकिदैन ।

एउटा कुरा भने महसुस गरें मैले । गिरिजाबाबु बोल्दा जति झल्ला देखिए पनि चुप लागेर बस्दा भने भलादमी देखिदा रहेछन् । त्यसैले कांग्रेसले गिरिजालाई धेरै बोल्न नदिने ट्याक्टिक लिदा चुनावमा राम्रो हुन्छ ।

Nepe