भाग २ ग्वारा डिक्क मानेर बसिराठ्यो बाहिर । मैले के भो किन बोरमानेको भन्डा " क्या स्याड भो नि स्वयंवर र ब्या एकैडिन् रे, झन् पाटलिसँग ढेरै भेत हुन्ठ्यो नि " भन्ठ्यो ग्वाराले । मैले " ब्या भएपछि ट टेरो झन् भेत हुन सजिलो " भनेपछि ग्वारा डङ्ग परेको ठियो । स्वयंवरको डिनमा ग्वाराले यउता माछाको किस्टि समाटेको ठ्यो , प्रटिकजीको घर लाँदा । ट्यो बेला सम्यबजि डेखेर ट मेरै मन हलचल भ्या यार । भर्खर भोजन गर्या भेर माट्रै क्या मुखबात पानि आएर । अँ अनि उटाबात फर्किदा ट ट्यो माछाको किस्टि ट पाटलिको हाटमा डेखेर ग्वारा मख्ख । मैले जानि जानि समातेको हो कि भनि गेसगर्डा ट ग्वारा झन्नै मुर्छाभाको नि । टर जे होस् ग्वाराको चैं लपपर्ला जस्तो लाग्यो मलाइ ट । ब्याको हुलमुलमा केताहरुले के के हेरेछन् फिलिम् के के । ग्वारालाइ चिया बनाएर ल्याउनलगाएका ठिए रे । ग्वारा बिचरा सुरु-सुरु चिया लियर कोठा भीट्र छिरेको ट ग्वाराले झन्दै चिया पोखाको सामान भरि । ग्वाराले पछि भन्डै ठ्यो , पैलाट कानै राटो भाठ्यो रे अनि ट उस्ले हटार-हटार आँखा छोपेको ठियोरे टर पनि औंलाको प्वालबात ट केके देखे केके भन्डै ठ्यो । " उमेशडाइले निकालिदिन लाग्नु भाठ्यो रे कोथाबात टर अरुले होस्-होस् छोड्डे भनेपछि हेर्या रे , पछि ट क्या त्वाइलेत जान मन् लाग्या " भन्डै ठ्यो । टर जे भएपनि ग्वाराले मलाई चैं केहि लुकाउडैन के । मैले यस्टै ट हो नि ग्वारा सपै मान्छेलाइ भनेपछि पाटलिलाइ पनि ट्यस्टै हो भनेर सोध्या ठ्यो, मैले हो भनें ।