यूनीवरसीटीमा मेरो पहीलो दीन|  हाम्रो प्रोफेसरले आफ्नो परीचय दीन्दै सबैलाई च्यालेन्ज गरे, "Folks, get to know someone you didn't already know", म ऊभिएर चारैतीर हेर्न मात्र के भ्याएको थीएं एउटा कोमल हाथले मेरो कांध थप्थपायो |

पछाडी फर्केर हेर्दा एउटी चाउरी परेकी सानी बूढी महीला तेजसवी मुस्कान ओढेर मलाई हेरीरहेकी थीइ |
"Hi, handsome. My name is Rose. I am eighty-seven years old. Can I give you a hug?"  ऊसले मायालू स्वरमा भनी |
हाँस्दै मैले ऊतसूकतापूरवक  "Of course, you may!"  भने | ऊसले मलाई एउटा वीशाल अंगालो दीइ |
"Why you in college at such a young, innocent age?", मैले सोधें |
ऊसले जीस्कींदै जवाब दीइ, "I'm here to meet a rich husband, get married, have a couple of children, and then retire and travel".
"No seriously", मैले फेरी सोधें| म आतूर थीएं यो जान्न की यो ऊमेरमा यस्तो च्यालेन्ज लीन ऊ कसरी प्रेरीत भै?
"I always dreamed of having a college education and now I am getting one" , ऊस्ले जवाब दीइ |

क्लास सकीएपछी हामी दूवै  student union building  तर्फ  ice cream  खाँदै हींड्न थाल्येउं| हामी झट्टै साथी भै हाल्यौं| अगाडीका सारा तीन महीना हामी क्लास्बाट सँगै नीस्कन्थ्यौन र खूब गफ चूट्थेउं | म त्यो "time-machine" को गफबाट नीकै प्रभावीत हुंथे , जब ऊस्ले आफ्ना जीवन कथा र अनुभव्हरू मसँग बाँड्थी |     

एक बर्षको दौरान रोज campus-icon  बनीसकेकी थीइ र कसैलाई साथी बनाउन त ऊस्को बांया हातको कूरो हुंथ्यो | ऊस्लाई चीटीक्क परेर हींड्ने खूब शौख थीयो र आफ्ना प्रसंशकलाई नीकै मान्ने गर्थी| वास्तवमा ऊ जीवनलाई सम्पूर्णतामा जीरहेकी थी|

सेमेस्टरको अन्त्य तीर हामीले रोज्लाई एउटा भेट्घाट कार्यक्रमको उच्च अतीथीका रूपमा आमण्त्रन गर्यौन | त्यस्बेल ऊस्ले  सीखाएका कुराहरु म कहीलेपनी बीर्सन सक्दीन| ऊस्को परीचय दीये पश्चात ऊ podium  तर्फ लागेर आफ्ना भावनाहरू  हामी समक्छ भन्न थाली|  Podium पूग्न भन्दा पहीले ऊस्का हातबाट कागज्हरू  तीन्-चार पल्ट झरीसकेका थीये| नीरूत्साहीत र अली-अली लजौँदै ऊस्ले भनी , "I'm so sorry I'm so jittery. I gave up beer for Grey-goose and this vodka is killing me ! I'll never get my speech back in order so let me tell you what I know".

हामी सबै हाँस्न थालयौ र घांटी खस्खसाउदै ऊ शूरू भै
        "We do not stop playing because we are old; we grow old because we stop playing. There are only four secrets to staying young, being happy, and achieving success. "You have to laugh and find humor every day. You've got to have a dream. When you lose your dreams, you die. We have so many people walking around who are dead and don't even know it!" "There is a huge difference between growing older and growing up. If you are nineteen years old and lie in bed for one full year and don't do one productive thing, you will turn twenty years old. If I am eighty-seven years old and stay in bed for a year and never do anything I will turn eighty-eight. Anybody can grow older. That doesn't take any talent or ability. The idea is to grow up by always finding the opportunity in change." "Have no regrets. The elderly usually don't have regrets for what we did, but rather for things we did not do. The only people who fear death are those with regrets."

"THE ROSE", भन्ने गीत गाउँदै ऊस्ले आफ्ना भनाइहरू टुङ्याइ | ऊस्ले हामी सबैलाई त्यो गीतका शब्दहरू पढ्न र तीनलाई सम्पूरनतामा जीउन आग्रह गरी | ट्यो बर्षको अन्त्यतीर रोज graduate भै र त्यस्को लगत्तै एक हप्ता पश्चात ऊ आफ्नो नीद्मै स्वर्गरोहण गरी| दुई हजार भन्दा धेरै students हरु ऊस्को अन्तीम वीदाइ गर्न आएका थीये|

Tribute to the wonderful woman who taught by example that it's never too late to be all you can possibly be.

-regard
-sp