छोटो कथा "अन लाइन /मन लाइन"
बलराम शर्मा  पत्रकार !नेपालमा हुदा  स्थापित जस्तै भई सकेका  र एउटा चलनचल्तीको  पत्रिकाको स्तम्भकार  !देशमा जब कलाकार  पत्रकार बसी नसक्नुको अबस्था  थियो त्यहि मौकामा कलमको स्वतन्त्रताको खोजी गर्दै  अमेरिका आइपुग्यो.पत्रकारीताको नशा ! यहा  जीबनयापनको अन्य खेती गर्दै  फुर्सदको समयमा  कलमलाई शान्ति र स्वंतन्त्रताको  मार्ग तीर दौडाई रह्यो.बस्ने बानी त अब  यताको नै   भयो.
पत्रकारको कलमको सिमानानै कहा हुन्छा र?जहा बसे पनी बिचारहरु सिमानाको घेरामा  रोकिन्न पनी!
 आबा यही शहर बता  अनलाइनमै भएपनी एउटा पत्रिका जस्तो निकाल्ने सोचमा उ पुग्यो. अरु सथिहरू जो यहा उ भन्दा लामो समय देखि बसिरहेका थिए र जो नेपालमा नाम को पत्रकार थिए….तिनीहरु यहा आए पछि कलम भन्दा बढी मुख चलाउथे.
आज भोली  जो पनी इंटरनेट को मध्यम खोजी रा’ छन .बेलायतकी महारानी हुन की बुटबलबाट आएका बलराम …अभिब्यक्ति को मध्यम त खोजिने नै  भइयो."हामी नेपाली पत्रकारहरु यहा छौ भने  हामी हाम्रै समुदायमा  किन यहीको आबस्थालाई  चित्रण नगर्ने पत्रकारिता को मध्यम बाट…."  एउटा छलफल मा बलराम ले आफ्नो बिचार राख्यो.उसको बिचारमा सबै सहमति भए.काम सुरु गर्ने बचन बद्दता प्रतिबद्दता  आदि सबै भए.नाम जुराए…अब खाली  क्लीक गर्न मात्र बाकि…सामग्री त जुटि हाल्थ्यो!

ब्यस्तताको  संसारमा  सबै आफ्नै संसारमा ब्यस्त .यी कुराहरु त्यतिकै सेलाएको जस्तो भयो  कोही तातेनन..कसैले बलरामलाई दोहोरो फ़ोन छलफल पानी गरेन्.बलराम भने ताती सकेको थियो.अब अमेरिकाबाट चाढै नै छुट्टै  अनलाइ  पत्रिका  निकाल्ने ..आफ्नो पत्रकारिता को धर्मं पनी हुने… भोली बिकसित हुदै गयो भने  आम्दानि पनी होला आदि इत्यादी  कुरा खेल्नु स्वभाबिक नै हो बलराम को मनमा

एकदिन बिहानै  काममा जानूअघी  बलरामले इमेल  खोल्यो. र एउटा नया मेसेज  पायो आफ्नै साथीहरुजो  संग उसले ऑनलाइन पत्रिका को कुरा  पोखेको त्यो.. तिनै साथीको ईमेल रहेछ. शिर्षक थियो  अमेरिकाबाट प्रकासित छुट्टै   अनलाईन पत्रिका  प्रकाशित ! सम्पुर्ण रूपमा बलराम कै सोचमा आधारित थियो त्यों!त्यों ईमेल ले बलरामलाई  नमज्जा को बनायो..उ आफू  बिचारबाट  लुटिएको र  अछरबाट पिटिएको  अनुभब भयो.
तर पनी साथीहरुले सुरु गरेछ्न राम्रै भयो………तर उनीहरुले मालाई किन भनेनन. आफ्नु मनलाइनमा यिने कुरा खेलाउदै बलराम आफ्नो कामतिर लाग्यो. सधै  हशी मजाक गर्ने  रमाईलो बलराम आज  शांत थियो  केही हराए जस्तै……कामका बिदेशि  साथीहरुले  बलरामको यस्तो  अनुहार देखे पछी  सोधे ..के भो यार..कसैले लुट्यो की पिट्यो?
बलरामले मन मनै  भन्यो..हो साथी आज मेरा बिचार लुटियो….अनि म अछरहरुले पिटिए. बलराम यतीखेर आफ्नो मनलाईनमा लामो कथा  बुन्दै  थियो…………End.

Want to listen more story?

http://kathakabita.nepaliradionyc.com