त्यो मुजी सालाँ दशैं कार्तिकां पर्या थ्यो, टेस्ट दिएर रिजल्ट कुरिरा बेलाँ लन्डन बाट जाँठी फुपू र कान्छा काका अचानक आउने भन्ने सुनेर मुजी दिमाग खराब, कोसेली सम्झेर रात भर निन्द्रा लाद्गैनथ्यो मुजी एस एल सी को लागि नपढ्या एक हफ्ता भैसक्या थ्यो, मुजी टिचर र बाउ परेशान, भानु भक्त बाट बोरडां आउने भनेर अड्कल काट्या थे, अब आफैंलाई मात्रै थाहा थ्यो घण्टा नि आउँदिन भनेर, मुजी आइएन पनि. खैर मुजी फुपू काका आए, रे-बयान चस्मा र मुजी बोस को सेन्ट ल्याइदिए, आफु भने मक्ख, पैलो दिन त मुजी रत्ने ले चस्मा दिन भरि लायो, जांठो झन्नै दिनै मानेन. रत्ने उर्फ मेरो बचपन को दोस्त, मुजी महा खल्ली.
टिका दिन बेलकी आमा ले बोलाएर मलाइ बुढो मावली गएर टिका थाप्न भनिन, आमा को मामाघर पनौती, मुजी बुढो मामा आज भोलि, घर भरि पाहुना, आमा ले 'लौ बा तँ गैदेन, खुसि हुन्छन" भनिन्. लुत भनेर बिहानै बस पार्क हानियो, जान अघि मुजी बाउ सित 'भक्ते को मोटरसाइकल लैजाउँ?" भन्या झन्नै मुजी गालै फोरेनन. भक्ते अर्थात हजुरबाउ को वफादार को छोरो, यानी कि बाउ को वफादार. मुजी बिशाल्नागर्या जाँठा बाउनहरुको शानै उत्तिकै. यो मुजी बाउन, छेत्री, न्यार जातै खत्तम, भोटे झनै खत्तम, मुजी मर्सिया अझै खत्तम, अनि मुजी नेपाल येत्राको विकसित होस्?
दोलालघाट जाने बस खालि थियो, आठ बजे छुट्ने रैछ, गएर बसें, त्यति प्याक थिएन, बस्ने बित्तिकै एउटि भर्खर विवाहित म भन्दा केहि वर्ष मात्र जेठी देखिने महिला छेउ मै आएर बसी, लोग्ने चाहिं डण्डी समातेर टाँसिएर उभियो. मीन भवन आउन पाछैन मुजी ति आइमाई उङ्घ्न थालि, तिनकुने आइपुग्या छैन मुजी कांधा मुन्टो राखेर घुर्न थालि. बस मुजी प्याक त्यो आइमाई को लोग्ने मुजी ले ढेस्सिएर ठेल्या ठेलै, आफु मुजी झ्याल र स्वास्नी बीच स्याण्ड्विच. कौशलटार आइपुग्या छैन अचानक एउटा नौलो कुरो भो, मुजी मेरो दाहिने कुहिनो ति आइमाई को दुधाँ ठक्कर खान पुग्यो. म मुजी पढन्दास १६ वर्षे सोझो ठिटो, बाजे ले अस्ति भर्खर शोभा भगवती र कमलादी गणेश लिएर गा, मुजी सब बिर्सेर इन्स्ट्याण्ट्लि हर्नी भएँ. छिमेकि दाइ ले भाट्भटेनि को साउजी कि छोरी को दुध माढ्या गफ लाथे, पत्त्या नि थिइन, भए नि कुन चाहिं मुजी बिग डिल होला भनठान्या थिएं, अहिले मुजी एत्रो बिग डिल भो कि कुरै नगरौं, मुजी सुरज आर्केड मा किन्या नयाँ जिन्स नै फाडेर बाहिर आउंला जस्तो, के होला तपाईं जाँठा हरु ले अन्दाज लाइहाल्नु भो होला.
खैर फेरी कुहिनो टँसाइयो, एसो चलाइयो पनि, मुजी आईमाई घुर्या घुरै, अली अली सारो, अली अली गिलो, मुजी कस्तो कस्तो तर छाम्दा खतरा मज्जा आउने,आफ्नो दिमाग खराब, सल्लाघारी आउंन्जेल सम्म त मुजी देब्रे हात्को औंलै ले छुन लागि सक्या थिएं. म मुजी गाइले बाँ गर्दा सातो जाने बाउन, आफ्नो हिम्मत देखेर आफैं चकित. मुजी सुर्य विनायक काटे पछि येसो हातै ले निचोरेको त मुजी बिउंझी, र पुल्लुक्क म तिर हेरी, आफू जांठो को होसोहवास हरायो, हंस ले ठाउँ छोड्यो, एस एल सी अचानक सेकेण्ड डिविजन देख्न थालें, मुजी रुन मात्र सकिन तैपनि स्ट्रेट फेस लाएर झ्याल बाट हेरें. दुइ मिनेट सम्म मुन्टो बटार्ने हिम्मत भएन, तर मुजी अहिले सम्म थप्पड नखाको देखेर र आइमाई ले लोग्ने सित कम्प्लेन नगर्या देखेर मुजी दिमाग खराब. येस्सो आँखा बटारेर हेरेको त मुजी फेरी घुर्न थालिछ. घुर्न मात्रै हैन मुजी मुन्टो नि फेरी काँधाँ राखी. मुजी मेरो दिमाग भित्र हजारौं प्रश्न, जाँठो कुरै बुझ्न गारो.
एनिवे, आफु जाँठो चुपचाप लागेर बसें केहि गरिन तर मुजी जति जति बस हल्लिन्छ मुजी आइमाई आफु सित अझै टाँसिया जस्तो लाग्छ गाँठे, तैपनि सिधा हेरेर बसिरहें, करिब साँगा आउन ५ मिनेट बाँकी हुँदो हो मोरी को हात आफ्नो तिघ्रा मा फील गरें, येस्सो हेरें ब्याग काखा मा राखेर बसिछ, दाहिने हात ब्याग माथि बाट ल्याएर मेरो थाई छोइराखेकि. मुजी जत्ति सोझो भए नि, जत्ति डरपोक भएनी त्यति बेलाँ मुजी कहाँ बाट आँट आयो सिद्धै हातै लगेर देब्रे दुध मुसार्न लागें, निप्पल ठनकेर मुजी ब्लाउजै छेड्लान जस्तै भएछन - आहा कस्तो रमाइलो. मुजी बनेपा कहिल्यै नआओस जस्तो भो. येस्सो मुजी लोग्ने तिर हेरें, मुजी जाँठो स्वास्नी को सारा क्रियाकलाप सित बेखबर झ्याल बाहिर रमिता हेरिरा रैछ. एकछिन त मुजी सित रिस नि उठ्यो.
साँगा गयो, बनेपा आयो, उत्रिन घण्टा नि मन लागेन, बस मुजी अझै भींड, बसीरहेँ दुध मुसारिरहें, धुलिखेल आयो, पाँचखाल आयो, फ़ाइनलि दोलालघाट आयो, कसो मुजी बस तिब्बत सम्म नपुग्ने रैछ, नत्र त्यहाँ नि पुगिन्थ्यो. बस रुक्ने बित्तिकै आइमाई मुजी जर्याकजुरुक उठी अनि फटाफट हिंडेर ओर्ली, ओर्लिनु अघि येसो फरक्क फर्केर हेरी, आँखा जुध्यो, मोरी त मैले भन्ठान्या भन्दा राम्री रैछ. अब आफु नि ह्यान्डसम, चस्मा र सेन्ट ले कमाल गर्या जस्तो लाग्यो, मुजी लोग्ने नि बिस्तारै ओर्लियो, जांठो लाइ पत्तो फाँट थिएन.
खैर आफु नि उठियो, प्यान्ट मुजी भिजेर लथपथ, छोप्दै उठेर एउटा पसलाँ गएर फेन्टा रित्याइयो, फेरी त्यै बसाँ चडेर वापिस बनेपा. मुजी खलासी को दिमाग खराब. बनेपा उत्रीइयो, अर्को बसाँ चढियो, त्यो नि त्यस्तै प्याक पनौती सम्म तर मुजी खसी खाको मानिस लाइ मुजी राया साग अब के रुच्थ्यो र? बुढो मावली गइयो, आमा लाइ भोलि मात्र फर्किन्छु भनेर फोन मारियो, टिका लाइयो, अनि रात भरि छ चोटि हस्ते.
एस्तो अनुभव साझा बासि हरु ले नि पाउनु भा छ कि, येसो शेयर गरौँ न :)
उमेर २२/२३ हुदोहो। बुटवल जाने काम पर्यो भर्खर इन्जिनियर भएको छोरो अनी अली अली कमाउन पनि थालेको, गोजिमा गाँठ जम्मा हुन थालेको थियो। तेसबेला सम्म कयौ पटक बसमा यात्रा गर्दानी कोइ खोजेजस्तो माल परेको थिएन एउटै सिटमा।
लगभग 7 बजेको हाराहरी बसमा चडे। खले दाइले सिट नम्बर तोकिदियो। गएर बसे। एकछिनमा एउटी लग्भग उस्तै उमेरकी केटी आइ र मेरै सिटमा बसी। थोपडा त ठिकै मात्र थियो तर भकुन्डो चै अहिलेनै भलिबल खेलु खेलु लाग्ने।
अली अली चीनापरिचयको कार्यक्रम सम्पन्न गरियो। इन्जिनियर भनेपछी धेरै केटीहरु मरिहत्ते गरेको चै मैले देखेको मात्रै हैन भोगेको पनि छु र त्यो दिन नि तेइ भयो। केटी बुटवलकै रइछे अनी फार्मेसी पढ्दै गरेकी भन्थी जाठी। तेस्तइ गन्थन गर्दागर्दै झमक्क साझ पर्यो मुग्लिन तिर पुग्दा होला शायद। दुइटा भकुन्डो छातीमा टाइट टिसर्ट भित्र उकुस्मुकुस भएको देखेर मेरो भाईलाई समाल्न साह्रै गाह्रो परीराथियो। लग्भग १० बजेतिर होला, बसमा सबै जसो निदाउन थालेका थिए तर आफ्नो सुर चै आज भाईले दसैं मनाउन पाउलाकी भन्नेमै थियो त भुत्राको निन्द्रा लाग्नु?
फार्मेसी पनि निदाइछे अर निदाएको बहाना गरेको हो, मेरो कुममा टाउको अडाउन थाली। मलाई नि तेही चाहिएको थियो। मैले नि थाहा नपाएजसरी निद्रको को सुरमा जस्तइ गरेर अली अली कुइनो हल्लाउन थाले। पोटिलो दुध धेरै पछी कुइनोले भएनी छुन पाएको म अब कसरी व्याख्या गरौ त्यो मजाको? अली अली गर्दै झन टासिन आइ, म नि के कम, आट गरेर दाइने हातले मज्जाले समातिदिये ब्रा बाहिरैबाट। यो असन्तोकी मनलाई तेतिले के पुग्थ्यो, टिसर्ट को तलबाट हात हालेर पोटिलो निपल लाई पिलो निचोरेजसरी निचोर्न थाले, उसलेनी बर्को ओडी मलाई अब के चाइयो? एही हो मौका भनेर झ्वाम्मै दाहिने हात पाइन्ट भित्रबाट पुतली चलाइदिन लागेको, जाठिको पेन्टी त पुरै भिजिसकेको रइछ। आफुलाइ नि खपिनसक्नु भईराको, एतिकैमा मेरो भाईलाई पाइन्ट बहिरै बाट समाउन थाली। झनै रनक्क भएर आयो। साला तेत्रो गरिराछे अझै हेर्दा चै पुरै निदाएको एक्टिङ गरिराछे। मलाई बाल, जे सुकै गाह्रोस, आफुले खोजेको पाइरछ।
लगभग ३० मिनेट पछी चै सलल भयो पाइन्ट भित्रै। उसको पनि कम चै थिएन। तेसपछी १ घण्टा जती आरामले निदायिएछ। तेसपछी फेरी मूड त चलिहाल्यो अब त के बहना बनाइ राख्नु भनेर तेस्ले ओडेको बर्को भित्र हात मात्रै के हालेको, क्या थर्काउन खोजी र सती साबित्री नै बन्न खोजी। आफ्नो होस हवस उड्यो सबैले थाहा पाउलान भनेर।
पछी त्यो फार्मेसी दाउन्नेमा झरी केही नभनी।
तेत्रो गरियो तर त्यो जाठी लाई मैले बुझ्नै सकिन कि दोस्रो पटक किन तेस्ले त्यस्तो गरी भन्ने।
Last edited: 20-Oct-15 09:14 PM
धन्यवाद मित्रहरु हाँसिदिएर आफ्ना कथा/व्यथा हरु शेर गरिदिनुभएकोमा. खास मैले मुजी यो एनेक्डोट को शीर्षक "बसाँ दुध" राख्न खोज्या थिएँ, तर जाँठो साझा याड्मिन बुद्ध को पुजारी र गान्धी को बाँदर, अस्लील शीर्षक देख्ने बित्तिकै डिलिट हानेर बयान गर्देलान भन्ने डर, त्यसैले शीर्षक चेन्ज गर्न पर्यो.
नास दाइ, तपाईं नि मुजी क्या गफाडी क्या, औंलै घुसाइदिएको भन्या? या त तपाईं ले नंग नकाट्या जुगौं भा थ्यो होला या त ठीटि टोटल्लि बट्टमलेस.
दाउरे, त्यै भन्या त ब्रो, एकचोटी गर्न दिएपछि अर्को चोटि किन रेजिस्टेन्स? त्रिया चरित्र बुझ्न मुजी गारो.
सहि बाबा, त्यो दिन देखि घण्टा लाउन्थें जिन्स? बस चड्यो कि बिना अण्डर्वियर र कट्टु, अहिले नि लाउँदिन त्यसैले अण्डर्वियर मिस्स गरेर धूम्चक्र, हेन्स नामै अण्डर्वियर :)
