Posted by: timi_mero_sathi August 19, 2017
शिर्सक आँफै राख्नुस्
Login in to Rate this Post:     0       ?        

भाग 5

हाम्रो कथाका पात्र हरुको नेपालगंज बसाइ १० दिन भइ सकेको थियो,

लुरीको परिवारमा सासुएकजना देवर र लुरीका दुइ  छोरा गरि जम्मा ५ जना  थिए कमाउने चाही लुरी को श्रीमान मात्रैबैंक सुरक्छ्या  गार्ड

 

बैंकको  सुरक्छ्या  गार्डको कमाईले पाच जनाको परिवार पाल्न सजिलो हुदैनतेस्माथी सासुको औसधि खर्च 

हेमराज र ऋतुराजले दिदि लाई सबै कहानी सुनाएहुन त लुरीको पनि कहानी कम थिएन तर उसले भाइहरु लाई अरु  दुखि बनाउन चाहिन

दुवै भाइले आफुहरु पढ्न चाह्येको बताएलुरीले उनीहरुको खर्च बेहोर्न सक्ने कुरै थिएनउसले भनि

बाबु हो जावो तिमि हरु सानो मामा काठुलो मामा हिजो आज पोखरा सरेका छन्,  सायद सानो मामाले तिमि हरु लाई पढ़ौना सक्छन. एक महिना पछि दुवै भाई दिदि  संग बिदाबारी भइ काठमान्डू हिडे.

 

++++++++++++++++++++++

 

ए  ज्ञानमणि जी,  आज एक बर्ष भो तपाईले मसंग ले को 50,000 को भाका नाघेकोम त आज जग्गा निखन्न आको,  हरी साहु मालपोतको कारिन्दा लाईनै लिएर ज्ञानमणिको भाका नाघेको ऋणको सट्टा धितो राखेको जग्गा आफ्नो नाममा गरौना आको थ्यो

"बाउले हाम्रो पाटीको बास गराउने भो"अब हुदा खादाको जग्गा साहुले लाने भो हैन भनेर छोरा हरु ज्ञानमणि लाई गालि गर्दै थे. सायद दिउसोको २ बजेको थियो

 

हेमराज र ऋतुराज पनि टुप्लुक्क तेही बेला ज्ञानमणिको चोकमा देखा परेहेमराजले मामा लाई तुरुन्तै चिन्योतर चोकमा मान्छेको भिड देखेर उ छक्क पर्यो

 

हेमराजले मामाको अगाडि गएर मामा भनेर बोलाँउदासानामामाले उनिहरु तिर हेरे तर चिन्न सकेनन 

को तिमीहरु ?

म हेमराज उ चाँही भाई ऋतुराज भनेपछी मामालाई आफ्ना हराएका भान्जा हरुको सम्झना भो,

कहाबाट आइ पुगेउ  भान्जा हो ?

उनिहरुले छोट्करिमा मामा लाई सबै कुरा सुनाये तर दैब सन्जोग! आजै मामाघरमा समस्या  

 

भएको के रहेछभने उन्को सानो मामा डा. के आइ सिंहको समर्थक रहेछनके आइ सिंहले सिंह दरबार कब्जा गर्नु अघी आफ्नो मान्छे हरु लाई तलबसैनिक पोशाकहतियारको लागि अलिकती चन्दा मागेका रहेछनरितुराजको सानामामाले दुई रोपनी जग्गा बन्धकी राखेर साहु सँग 25, हजार लिएका रहेछनके सिंह लाई सहयोग गर्नपछी दिन्छु धन्दा मान्न पर्दैनहामीले सत्ता कब्जा गरेपछी सबै ठीक हुन्छ भनेका रहेछन

पछी घटनाले नाटकिये मोड लिएछ,  के आइ सिंह  भाग्न पर्ने  भएछसाहु सँग पैसा लिएको भाखा नाघेको पनि ९ महिना भईसकेको रहेछनौ महिना सम्म सावा ब्याज तिर्न नसकेपछीसाहु जग्गा निखन्न आको रेछमाल्पोतको मान्छे लिएर

 

खाजा खाइ सकेपछी  सानोमामाले भने बाबु  हो तिमीहरु लाई देखेर म धेरै खुशी छुतर आज यहाँ स्थिती ठीक छैन तिमी हरु पाटन बैनीकोमा जाउ  उनि कै बसम पछी भेट्न आउछु.

 

"मामा तर मैले पाटन सानीआमा को घर देखेको छैन"

सजिलो छ चिन्नलगनखेलमा पर्छपाटन अस्पातल पछाडि जुन नयाँ घर छ तेही हो,  खाजा खाएर दुई भाई फेरी लगनखेल तिर लाग्छन

 

साझको सात बजेको हुदो हो  चन्द्र कुमारी भान्सामा  बेलुकाको खाना  बनाइ रहेकिछिनभान्छाको झ्याल बाट सडक देखिन्छ सडक बाट ६० फिट भित्र छ घरउन्ले दुइजना ठिटाहरु सडक बाट आफ्नो घर तिर आइरहेको देखिन,

यति बेला त कोइ आउन नपर्नेइनिहरु भानिज हरु पनि जस्ता पनि देखिदैनन को रेछ भन्दै तल वोर्लिन

 

हेमराज र ऋतुराज चोक मै आइसकेका  थिएपहिलो  पटक देखेको भयतापनी हेमराजले तुरुन्तै आफ्नी आमाको बहिनी चिन्योअनुहार ठ्याक्कै उस्तै

हेमराज ले "आमा नमस्कारहामीहरु तपाईंको दिदी ईन्द्रको छोराहरुम हेमराज उ भाई रितुराज"

 

चन्द्र कुमारीले आफ्ना दिदिका छोराहरु देखेको यो पहिलो पल्ट थियोदिदी र भिनाजुको बारेमा उन्ले दाईले भनेर थाहा  पाएकी  थीइन र दुई भाई छोरा छोरा हराएको पनि उन्लाई थाहा थियो

दिदीका छोराहरु हराएको बर्शाउ पछी सकुसल आफुकहा देखेर ईन्द्र कुमारी धेरै खुशी भैइन्

"बस बाबु होभोकाएर आएका होलाउएक्छिन पछी भात् खाने बेला हुन्छ".

घर भित्र बाट चन्द्र कुमारीका छोरा छोरी पनि बाहिर औछनउन्को आफ्नै पनि पाच् छोरा र एक छोरी थिए 

हेमराज र रितुराज पाटन सानीमाका बसेको पनि एक महिना भयो. सायद बैशाख महिना थियोएक दिन उनिहरुले सानीमा लाई भने, "सानीमा हामी पनि स्कुल जान चाहन्छौ सानोबा लाई भनेर स्कुलमा भर्ना गराइ दिनुस् न"

चन्द्र कुमारी लाई यो बिचार नआको होइन तर उस्को तीन छोरा र एउटी छोरी स्कुल जान्थेअरु  तीन छोरा भने  सानै थिए

तर उन्को अर्थिक हैसियत अरु दुइजनालाई स्कूल पठाउन सक्ने थिएन उन्ले भनिन

बाबु हो तिमी हरु लाई पढाउन पाये त्यो जस्तो पुण्य काम अरु के होलातर फिस तिर्न एकदम गाह्रो छ बाबु होअहिले चार जनाको फिस त दुई तीन महिना पछी तिर्छु म। तर तिमीहरुले जसरी भये पनि पढ्नपर्छसानामामाको पनि अवस्था ठीक छैनतिन्ले के आइ सिं को पार्टीमा लागेर घर बिगारे  

तिमीहरु ठुलोमामाका जाओ पोखराउन्ले त्यहा धेरै जमिन किनेर खेतिपाती सुरु गर्या छन भन्ने सुन्या छुठुलोमामाले पढाउन सक्छन तिमीहरु लाई

 

यो कुरा भएको तेस्रो दिन हेमराज र ऋतुराज पोखरा गएठुलोमामाको घर बिन्दबसिनी मन्दिर पछाडी पर्छ भन्ने जानकारी सानीआमा बाट लिएर. चन्द्र कुमारी लाई पनि थाहा थिएन उनको ठुलो दाइको घर पोखरामा कहाँ पर्छ भनेरकिन भने उनि कहिले पोखरा गएकी थिनन

 +++++++++++++++

 बिन्दबसिनीको पछाडी पुरानो घरको चोकमा चित्रमणि र रुद्रमणि गुच्चा खेल्दै थिएगाबो दोबो (एकप्रकार को गुच्चाको खेल) हो क्यारे. हेमराज र ऋतुराज  पनि पुग्छन त्यहाँरुद्रमणि र चित्रमणिको उमेर तेर्स्तई १०-१२ वर्ष को हुदो हो,

हेमराजले सोध्छन ये भाइ हरु खोइ तिम्रा बा?

 रुद्रमणि जबाफ दिन्छ, “बा त हुन हुन्न आमा चाही हुनुहुन्छ

ल बोलाऊ त माइजु भएपनि

आमा…., ये आमा….., बाहिर आऊ  त मान्छे आका छन्

ठुली माइजु बाहिर आइन् दुइ जना नाचिनेका ठिटा अंगानमा उभी राखेको

"को बाबु तिमीहरु"?

हामि तपाइको भान्जा हौ माइजुतनहुको इन्द्र दिदिका छोरा हरु

आमै निबाबुहरु त बेपत्ता हुनु भाको थ्योमामाले कति खोज्न भोपत्तै लागेनल हेर आज आँगनमा टुप्लुक्क आउनु भएछल बस्नुहोस म खाजा लेराउछु"

 ++++++++++++++++++++

 ठुलोमामाको खेतीपाती राम्रै संग चलेको रेछहेमराज र ऋतुराज दुवै जना जनता माध्यमिक बिद्यालयमा भर्ना भएहेमराज र ऋतुराज दुवै सात  क्लासमा

दस क्लासमा ऋतुराज आफ्नो नाम परिबर्तन गरेको थ्यो"बसन्त" भनेर.

दुवैले यस यल सी दिए.

बसन्त पहिलो श्रेणीमा हेमराज तेस्रो श्रेणीमा यस यल सी  पास भए

दाजु हेमराजले जागिर खाने इक्च्य्या ब्यक्त गर्योपढ्नुको सट्टालोकशेवा दिएर खरिदार मा नाम निकाल्यो अर्थ मन्त्रालयमा

बसन्त चाहि अम्रृत क्याम्पसमा बिज्ञान पढ्न भनेर काठमान्डू हानियोपाटनको सानीआमाका बस्ने गरेर

दुइ वर्ष  बसन्तले असाध्य मिहेनत गर्योआइ  यस सी पास गर्यो  ७०% लेराएर.

आइ यस सी पास बसन्त १९ वर्षको थियो

उ  अब छात्रवृत्तिमा इंडिया डाक्टर पढ्न  जनाको लागि तयारिमा लाग्यो,  इलाहाबादको मोतीलाल नेहेरु मेडिकल कलेजमा पढ्न जाने छात्रवृत्ति पनि पायोजान पर्ने अगस्तको अन्त्यमा उसको छनौट भाको ओक्टोबरमा लगभग १० महिना जति बाकि थियो

उसले एक फेर फेरी हुक्का गाउँ जाने विचार गर्योइलाहाबाद पढ्न जानु भन्दा पहिले. गाउँम़ा उसले आफ्नो असली परिचय कसै लाइ दिएनतर गाउले लाइ  के भन्यो भने उ काठमाडौँ बाट गाउँ घुम्न भनेर आकोछ महिना पछी डाक्टर पड़ना इंडिया जादै छकतिले पत्यायेकतिले पत्त्याएनन.

 हुक्का गाउँमा  एउटा प्राथमिक स्कूल  सम्म पनि थिएन.पढ्न चाहनेले परि गाउँको स्कूल जान पर्थ्यो  दुइ घण्टा हिडेर. बसन्तले एकदिन सनिबार सबै गाउलेलाइ  जम्मा गरेर के  भन्यो भने उ गाउँम़ा एउटा  प्राथमिक स्कूल खोल्न चाहन्छगाउँले लाइ एउटा स्कूलको जरुरत त छदै  थियो तर नेतृत्व गर्ने व्यक्तिको अभाब थियो सायदसबै गाउलेले सहमति जनाए.

गाउकै पर्ती जग्गा छानियो स्कूलको लागि जनश्रमदान द्वारा पाच कोठे घर पनि तयार भयो स्कूलको लागि. बसन्तले स्कूलको नाम छान्यो "पृथिबी इन्द्र प्राथमिक बिद्यालय"  पृथिबी देश निर्माण गर्ने राजाको नाम,   इन्द्र उसको आमाको नाम.

त्यो नाम छान्नुको पनि एउटा कारण थ्योबसन्त सधै सकारात्मक सोचम़ा विश्वास गर्थ्योजिन्दगिम़ा केहि गर्न पर्छ भन्ने विश्वास थियो उसमा. तेसैले उसले त्यो नाम छानेको थियो स्कूलको लागि

यो सब गर्दा करिब तिन महिना बित्योस्कूल संचालनको लागि नियेम बनाएर उ फेरी काठमान्डू फर्क्यो

अझै सात महिना बाकी थियो पढन जान लाइ. उसले अब एउटा स्कूलम़ा पढ़ौना सुरु गर्योपढ़ौना सुरु गरेको केहि दिन मै उ विद्यार्थी माझ लोकप्रिय भै सकेको थियो.

 क्रमश:


Read Full Discussion Thread for this article