मेरो यो कथापढेर  मनपराई दिनुहुने सबै ब्रोहरुलाई धेरै धेरै धन्यबाद | कमेन्ट गर्नेहरुलाई झन् धेरै धन्यबाद | यो अंक अलिकती ढिलो भयो, तर आउन चै ढिलै भए पनि आयो |
राजेश्दाई , आउँछ ब्रो आउंछ
स्मरण ब्रो, थाने दाई र टेन्स्ड ब्रो को यहाँ भएको उपस्थितिलाई बिसेष रिकग्निसन् दिन चाहन्छु | अनि अघिल्लो कथामा थ्यांक यु भन्न बिर्सेको लाउरे ब्रोलाई पनि थ्यांक यु भन्न चाहन्छु |


प्रस्तुत छ कथा : महानायिका प्रियंका कार्कीजिको खुल्ला लभ स्टोरी  भाग ३

********************************************************************************


"हेरिस्यो  त हजुर, हाम्री छोरी के भाकी, हिजो राती दुईटा केटाहरुलाई लिएर आईचे | अमेरिकाबाट फर्के पछी चाला माला निको छैन है यसको  " प्रियंका कार्कीजीकि आमाले बुवालाई उठाउँदै भन्नुभयो |

"आ SSSS!! यो आईमाईले सुत्न पनि दिन्ने, कति हल्ला गरेकी | फिलिमको हिरोहरु होलान् , साथीहरु होलान, कती किच किच गर्छेस् | अलि लिबरल हुन सिक् न " बुवालाई घुम्लुंग सिरक ओढेर सुतेको बेला हल्ला गरेको मन पर्दैन थ्यो तर आमाको मन न हो, छोरी को चिन्ता किन नलाग्नु |

"अँ होला खुबै फिलिमको हिरो, एकचोटी अनुहार देख्या भए थाहा पाईसिन्थ्यो |" खै किन हो, आमालाई थाह थियो तिनीहरु पक्कै फिलिमको हिरोहरु हैनन् भनेर |

"ल ल जा जा, चिया पका, म नुहाएर निस्किन्छु अनि कुरा गरौंला " सिरकबाट टाउको निकाल्दै बुवाले भन्नुभयो |

****************************
पुर्ब पट्टीको झ्यालबाट हेर्दा सुनौलो घाम देखिन्थ्यो | सार्है राम्रो देखिन्थ्यो घाम त्यो बेला |अनि घर अगाडीको रुखमा चराहरु चिर्र-बिर्र गर्दै खेल्दै थिए | अनि त्यहि रुखका पातहरुको टुप्पाबात शीतका थोपाहरु टलपली रहेका थिए | घामको किरण जब ती शीतमा पर्दथे, तिनीहरु मोतीका दानासरह टल्किन्थे | त्यो सौन्दर्यता आफैंमा स्वर्गीय थियो |
त्यो मनोरम वातावरणमा झन् मिठास थप्ने  मिठो स्वर सुनियो "मन बसिया.ओह कान्हा.."



त्यो मिठासलाई चिर्दै अर्को मिठो स्वर सुनियो .......................
"ओम् जय जगदीश हरे, प्रभु जय जगदीश हरे , भक्त जानो के संकट क्षण मे दुर करे ओम्  ..........."
टिंग डिंग टिंग डिंग .... भू पूँ  भू पूँ
भान्सा कोठा नजिकै भगवानको फोटोहरु टाँसिएका थिए | त्यहि फोटाहरु अगाडी सानो चकटीमा बसेर  बुवाले शंख फुक्दै हुनुहुन्थ्यो | आमा हातमा धुप लिएर घुमाउँदै हुनुहुन्थ्यो |  अनि कार्कीजि स्वयम्ले घन्टी बजाउंदै हुनुहुन्थ्यो | देख्दै रहरलाग्दो दृश्य थियो त्यो , अनि हिन्दु परिवार हुनुको गर्व पनि देखिन्थ्यो त्यो माहोलमा |

*******************************
"ओ ब्रो, बिहान बिहान के को हल्ला हो यो यार ?" जेट ल्यागले ल्यांग ल्यांग भएको पुन्तरले राम्रो संग आँखा पनि नखोली बोल्यो | हालत त नाजको पनि त्यस्तै थियो | निन्द्रा नपुगेर टाउको गर्हूङ्गो भएको थियो | "तैट पाहुना आएर सुतेका छन्, बुडाबुडीलाई बाल छैन | अलि बिस्तारै गर्नु नि पुजा पनि , सबै गाउँभरीकालाई सुनाउन पर्छ ?" नाजले पनि आफ्नो समस्या पोख्यो |
"यस्तै हो भने त दशैँ तिहारमा ससुराली आउँदा पनि दुख पाईने रैछ ?" मन नलागी नलागी पुन्तर उठ्यो | खाटबाट खुट्टा तल झारेर एकैछिन बसी बसी आखाँ चिम्लियो | 
"ब्रो मुख सम्हाल है , हिजो धन्नैले भेटेथ्यो |  हुन त ठिकै हो भाउजुको माईत पनि त तिम्रो ससुराली नै त हो नि " नाजले "गुड कमब्याक" पाएर मख्ख पर्यो |

"ढक ढक" !! एकै चोटी ढोकामा नक गरेर "ओके ढोका खोल" पनि नभन्दै ढोका खुल्यो अनि प्रियंका कार्कीजीबाट बोलावट भयो |
"तिमीहरुलाई बाबाले भेट्न खोजीसेछ , हातमुख धोएर एक चोटी बैठकमा आउन है |" 

सिरक फालेर खुट्टा तल झुन्ड्याएर बसेको थियो पुन्तर | भर्खर उठेको भएर "मार्निंग वुड" पनि गइसकेको थिएन | "आबुई, के गरेको तेस्तो बिहान बिहान" काक्री जी शक् खानुभयो |
"यस्तै हो सबै केटाहरुको हुन्छ" पुन्तरले जस्टीफाई गर्न खोज्यो |
" त्यो त हो कि , सबैको हुन्छ, नाईट स्ट्याण्डमा नै था पाको थिएँ | तर तिम्रो त कती सानो के | हि हि हि हि द्याट्स क्युट हि हि  "
अर्को खाटबाट हेरीराखेको थियो नाजले | उसलाई "अल्फा मेल" बन्ने रहर लाग्यो, सिरकलाई लात्ताले हानेर हटायो अनि भन्यो "हो यस्तो हुन्छ मार्निंग उड, ब्रो त जस्टिन बिबर नै हो क्या हो ? "

"त्यो दुईटा लम्फुहरुलाई बोला भनेको के गरिछे यो परी?" घरमा कार्कीजीलाई परी भनेर बोलाउनु हुँदो रहेछ |

नाज र पुन्तर गएर संगै नुहाए | राम्रो कपडा लगाए | आज फियुल ट्यांक र केकीजी को जोडीसंग घुम्न जाने प्लान थियो | उनीहरुलाई पनि फियुल ट्यांक भन्दा कम देखिनु थिएन | अमेरिका बाट ल्याएको कपडा, जुत्ता, कालो चश्मा, कलोन | केटाहरु मगमग बसाँउँदै बैठकमा गए |

"मलाई अफिस जानु ढिलो भयो, भोली कुरा गर्छु तिमीहरुसँग " यती भनेर बाबा उठ्नुभयो |
"तिमीहरु बस्दै गर, म पनि रेडी भएर आउंछु " यति भनेर कार्कीजी पनि उठ्नुभयो | तर अचम्मको कुरो, उहाँ रेडी हुन आफ्नो कोठा तिर नगई घरबाट बाहिर निस्कनुभयो | नाज र पुन्तरले झ्यालबाट हेरीरहे | उहाँले गेट खोल्नुभयो, बाहिर ट्याक्सी रोक्नुभयो र चढ्नुभयो | ट्याक्सीले कालो धुवाँ फ्याल्दै अगाडी बढ्यो |
आधी घण्टापछी पुन्तरलाई छटपटी भयो र कार्कीजीको फोन बजायो |
"ए मेरी प्यारी महानायिका , तिमि कता हराएकी ?"
"यहाँ बिउटी पार्लर आकी थिएँ, अब हेयर सलुनमा जानु छ अनि आईहाल्छु नि "
"हेयर सलुन त जानु पर्दैन तिम्रो कपाल त राम्रो  छ नि |" पुन्तरले कम्प्लिमेन्ट दियो |
"मेरो कपाल त ठिकै छ, तर मेरो हात भारी रौँ  आएर संधै शेभ गर्न पर्छ हेर न, अस्ति एउटा फोटो शुट गरेको शेभ गर्न बिर्सेछु एउटा म्याम्पाखा बोकोमानले साझामा पोस्ट गरेर क्या बिजेत भयो हेर न | आज त नबिर्सी शेभ गर्छु तिमीहरु ज्ञानी भएर झगडा नगरी बस है , म आई हाल्छु |" प्यारी कार्कीजीले कुरेर बस्ने सान्त्वना दिनुभयो |
बाले काम बाट फर्किंदा चकलेट ल्याईदिन्छु झगडा नगरी बस है भन्दा केटाकेटीहरु मिलेर बसे जस्तै मिलेर बसे दुईटा ब्रोहरु |
आधी घण्टा बित्यो, एक घण्टा बित्यो, दुई घण्टा बित्यो तर पनि प्यारी कार्कीजी फर्कनु भएन | नाजले खोल्तीबाट फोन निकाल्यो र फोन गर्न खोज्यो | पुन्तरले रोक्यो "हात सेभ गर्दै हुनुहुन्छ भनेर भनीसके पछी कती आत्तेको ? अलि धेरै रौँ छ, लाग्यो होला नि समय , क्या कुरा गर्छ ब्रो पनि "
नाजलाई पनि हो जस्तो लाग्यो अनि फोन खोल्तीमा राख्यो |
त्यसपछी फेरी आधी घण्टा बित्यो, एक घण्टा बित्यो, दुई घण्टा बित्यो, पाँच घण्टा बित्यो , साँझ पर्यो , रात पर्यो |
"हैन यति धेरै बेर त नलाग्न पर्ने , हातको रौँ पो हो त, चारकोशे झाडी हो र ?  पक्कै केहि भयो होला मेरी प्यारी लाई" नाजले आफ्नो पिर पोख्यो र आत्तियो |
*****ट्रींग ट्रींग******
यतिकैमा नाजको फोन बज्यो | चिन्ताले रापिएको अनुहारमा उज्यालो छायो  फोनमा लेखेको थियो "स्वीटि कलिंग" | फोन उठायो, स्पिकरमा राख्यो अनि भन्यो  "ओहो प्यारी प्रियंकाजी, म त कस्तो आत्तिएको , तिमिलाई केहि त भएको छैन |"
"तिमीहरु खाना खाएर सुत है | आज हेर न प्लान अकस्मात चेन्ज भयो | आज सारुखखान सर  आउनुभएको रैछ , मेरो डान्स हेर्ने भनेर स्पेसल अर्डर गर्नुभएको रैछ | आज यतै नाच्छु |"
"सारुख्खान? डान्स ? कुन बेला सकिने नि ? सकिएपछी छिट्टो आउ है " नाज आतिएर सोध्यो |
"हेर न , डान्स पछी सरले मलाई सरको कोठामा लैजानी रे | अनि कोठाको ढोका लक गर्ने रे | अनि सर र म एउटै खाटमा , एउटै ब्ल्यांकेट ओढ्ने रे | बत्ती निभाउने रे | त्यसपछी सरले अँध्यारोमा बल्नी  नयाँ घडी देखाउने रे | म घडी हेरेर आई हाल्छु |"
यता प्रिय प्रियंका कार्कीजिको कुरा सकिएकै थिएन उता कोमल मन भएको पुन्तर बेहोश भै सकेको थियो |
बरबराउँदै थियो "बसन्ती तुम उन कुत्तोंके सामने मत् नाच्ना "

...........क्रमश............