गाउँ मै जन्मिए पनि बा-आमाको शहरको जागिर भएको हुनाले हुर्किन चै शहरमा हुर्किईयो | त्यै भएर होला गोर्खे ब्रो र म फरक परिबेशमा हुर्किएका रैछौ | दाईलाई र मलाई अंग्रेजी स्कुलमा भर्ना गरिदिनुभएको थियो, अनि ककाकिकी नाचिन्दै ABCD चिनिसकेको थिएँ | हामी गाउँको घर भन्दा (८-१० किमी ) १ घण्टा जस्तो टाढा मात्र बस्थ्यौं, त्यै भएर लगभग हप्तै पिच्छे जस्तो पनि गाउँ गैरहेका हुन्थ्यौं त्यसैले हामी दाजुभाई गाउँले जीवनमा पनि मस्त भिजेका थियौं | रोपाईं गर्दा आमाले बियाडमा बिउको मुठो बनाउनुहुन्थ्यो | बा बाउसे लाउनुहुन्थ्यो, खेतालाहरु धान रोप्थे, काकाले दांदे लगाउनुहुन्थ्यो | हामी केटाकेटीहरु हिलोमा खेल्थ्यौं | यो कुरामा सार्है गर्व लाग्छ अनि भाग्यमानी सम्झन्छु | शहरी जीवन र गाउँले जीवन दुवै एकैसाथ भोगेर हुर्किन पाएकोमा |

ढाकाको टोपी कि केटाकेटीहरुले लाउने चुचे टोपी लुकईदेका ? अनि ब्रो रातीको बिहे कि दिउसो को ? केटाकेटी हुँदा २ दिन हिडेर गएको रातीको एउटा बिहेको सम्झना आयो | तनहुँ जिल्लाको रिसिंग भन्ने ठाउँ हो | अहिले त धेरै माथी सम्म गाडी चल्छ होला, एक दिन मै पुगिन्छ होला | रातीको बिहे भएर जन्तीहरु सुत्नलाई टौवाबाट पराल ल्याएर पराल माथि सुतेका | अनि दुल्हाका बा काका (ठुला बडाहरु ) लाई चै गुन्द्री | त्यो ठाउँमा जन्ती भतेर पकाएर मज्जाले गुन्द्रीमा राखेका अनि हात ले घ्वाप घ्वाप झिकेर दिने | पहाडको कुना-काप्चाहरुमा पुगेर नेपाली चलन -संस्कृतिहरु हेर्यौं भने नेपाल साँची कै सुन्दर छ |