फुट्या ब्रोको कथा पढे पछि मलाइ पनि केहि थप्न मन लाग्छ |

आफ्नो पालामा पट्यास र स्लेटमा लेखेर भाषा स्कूल को पहिलो बर्स बिताइयो अनि क का कि , जोडेको अक्षर चिन्ने भए पछि महेन्द्र माला किताल दिईयो | तेश्रो कक्षा नपुगी abcd पढाईदैन थियो || दिले भात चापाएर खान्छ , निफनेको चामलमा धुलो हुँदैन जस्ता कुरा पढिएको सम्झना छ |
मुख्य किताब ठुलो बर्णमालानै थियो | क ख देखि राशिफल हेर्ने चु चे चो ला भरिणी अनि तेस्को रासी के हुन्छ र अन्तिम तिर abcd थिए , ka क kha ख अनि क का का कि की कि हुँदै दैनिक बोल चालमा प्रयोग हुने शब्द हरु cow काउ गाइ , Dove डोभ ढुक्कुर आदि थिए | सायद ५ बर्सको थिए होला काका काकी , म र अरु साना हरु मधेस गएनौ | मलाइ के ल्याई दिउ भन्दा एबिसिडि को किताब ल्याई दिनु भनेको थिए बजैलाई |अनि बजैले चै एबि टीसी भनेको सुने पछि सबै हासेका थिए रे ?
कुनै बेला जन्त गैइएको बेला यहि ठुलोबर्णमालाको एबिसिड़ीमा भएका गाइ हाती ढुक्कुर का स्पेलिंग प्रतियोगिता भएको थियो | बेहुला र बेहुली पक्षिम दुवै आफ्नो टिमले जितोस भनि आफ्नो पक्षलाई उत्साई रहेका थिए |पहिले त जितिराखेका थियौ , एउटाले जा खेमेलाई उठाएर लिएर आइज भन्यो : खेमे आए पछि हार्मो के लाग्थ्यो |

बिहान उठदा टोपिनै छैन , मोरा हरुले जिते पनि अनि टोपी पनि लुकाइदिए अब घरमा के भन्ने भन्ने परेको थियो | मताने काकाले किन अनुहार मलिनो छ नि , हिजो हारे भनेर हो ? भनि सोध्नु भयो | मैले पनि त्यो खेमे हाम्रो उमेरको हैन , २ बर्सै जेठो हो तेसैले जित्न सकेका हुन भन्दै मोरा हरुले राति आएर टोपी उडाइ दिएछन्र अब कसरि खालि टाउको घर जानु |
राति तेरो टाउको बाट खसेको देखेर मैले राखिदिएको थिए भन्दै इस्ट कोटको भित्रि गोजी बाट निकालेर दिए पछि हिजोको प्रतियोगिताको हराई भन्दा टोपी सुरक्षित हुनु मेरो लागि यो नै ठुलो जित भएको थियो |