आज जमरा राखियो साझमा खसीमासु खानु पर्छ भनी काम हिड्नु अघी काटकुट अनी मोलेर राखियो | म र बच्चा ग्रेभी भएको मासु मन पराउछौ भने गृह मन्त्रानीलाई रस नभै हुँदैन| हुन त बसमा चडेर् घर जादा बाटामा खाइने मासु भात् खसिको होस् वा कुखुराको २ चोक्टा मा पाइने त रस भनौ वा झोल मात्रै, त्यो पनि धेरै नै मिठो हुनथ्यो, महगिको बेलाको पैसा तिरेर खाएको ले हो वा स्वाद नै मिठो भएर हो छुट्याउन् सकेको छुईन| 
तर पनि मासु भनेको कबाफ भनौ वा पक्कु मात्रै हो जस्तो लाग्छ | तर आज भने परिने भैयो झोलमा | शायद यो झोल सङ्को झड्का झड्को सानो हुँदाको घटनाले पनि भूमिका खेलेको छ कि ? मेरा ससुरा जि बेगनास ताल तिरका हुन | सासु स्वयम पाक्के भएको हुनाले ससुराज्यु को भोजनालयमा परियो| बुढाले प्रेससर कुकरमा बडो मजाले मरमसला हालेर पकाउदै थिए, खान पाइने भाईयो कबाफ भनेको त अन्त्यमा एक जग पानी खन्याए : शायद मेरी श्रीमतीले पनि एस्तै पकवान को बानी परेको हुनाले होला झोल बिनाको खसिको मासु पनि मासु हुन्छ र त्यो पनि दसैं चाड पर्ब को बेला |
कही पढेको थिए घरमा खाए जस्तो पनि हुन्छ र ? ज्वाँईलाई बडो मान मनितो गरी सासुले मेजमान गराएर सोधिन खान पिन कस्तो भो ज्वाँई ? ज्वाँईले पनि घरमा खाए जस्तो का हुन्छ र भनी प्वाक्क खोकी हालेछ | सासुलाई पर्यो खुल्दुली ! छोरीलाई सोद्धा एकमुठी खोर्सानी राखिदिनु पर्थ्यो भनिन, |