Posted by: Ritto Haat September 17, 2014
Login in to Rate this Post:
1 
? 
Liked by
?
Liked by
ओइ छोरी यता आइज त तेरो साथी सिम्रिकाले फोन गरेकी छ l यति सुन्ना साथ रश्मि पनि मनमा कौतुहलता र खुसि हुँदै फोन उठाउन पुग्छे, अनि हेल्लो भन्न नपाउंदै सिम्रिकाले बधाई दिन्छे , एकछिन त रश्मि अलमल्ल पर्छे l किन बधाई? के को बधाई? भन्दै सिम्रिकलाई प्रति प्रश्न गर्छे ; सिम्रिकाले पनि बिस्तारै- बिस्तारै कुराहरु भन्न सुरु गर्दै थिई, तर अचानक उसको बुवा बैठक कोठामा छिरेकोले कुरो बटार्दै भनि; अनि त्यो छ नि सामाजिक शिक्षाको गृहकार्य , मैले त सकेकै छैन नि नआएर भोलि मलाई सिकैदेउ है सिम्रिका भन्दै फोन राखी l
साँझ ढल्की सकेको थियो l असोज महिनाको पहिलो पहिलो दिनहरु , दिन पनि छोटीदै गएको र हल्का -हल्का चिसोको अनुभूति भैरहेको थियो l रश्मीको मनमा झन् उथल-पुथल भएर कुराहरु बर्सिन थाले, हुन त रश्मिलाई शंका लागिसकेको थियो के कुराको बधाई हो भन्ने तर पनि उ उत्साहित भएर सिम्रिकाकै मुखबाट ति सालिन, अनि आनन्ददायी शब्द हरु सुन्न चाहन्थी सबै कुरा बृतान्तमा l घडीमा साँझको ८ बजिसकेको थियो , आमाले बोलाउनु भयो छोरी भित्र आउ , बुबा , भाई, बैनी सबैलाई बोलाऊ अब खाना खानु पर्यो l
रश्मिलाई अहिले कस्तो अनौठो भैरहेको थियो , खाना खान कत्ति पनि मन थिएन l हतार- हतारमा खाना खाएर , भाँडाहरु माझे पछि शिधै आफ्नो कोठामा पसि र मनमा कुरा हरु खेलाउन थालि l , मनमा अनेकौं कुराहरु आए, हिजोका , अस्तिका , एक हप्ता पहिलेका, पोहोर सालका अनि सम्झिन सक्ने सम्मका , कस्तो मिठो हाँसो , कस्तो राम्रो कपाल, कस्तो मिठो जिस्कने बानि अनि जिस्काउने पनि , हेर्दै सर्लक्क परेको शरीर, ........यस्तै यस्तै आदि र इत्यादी सोच्दा -सोच्दै निन्द्रा पर्छ भोलिको पर्खाइमा सिम्रिकासंग भेट्ने चाहनामा l
आज रश्मि छिटै उठेकी छे सबेरै , आफैं / संधै आमाले बल गरेर उठाउनु पर्थ्यो, l छोरी उठेर आमा पनि मख्ख पर्नु भयो र भन्नु भयो अब ते मेरी छोरी पनि ठुली भैसकिछे , आफै सबेरै उठेर चिया नस्ट गरे सकेकी l रश्मि अबत सिम्रिका उठिहोला भनेर फोन हान्न पुग्छे तर फोन बिग्रिएको र सम्पर्क हुन नसक्ने स्थिति देखे पछि रश्मि निराश हुँदै अब छिटै बिधालय जान्छु भन्दै तयारी गर्छे र छिटो- छिटो पाइला लम्कन्छे l उ यति सम्म कल्पनामा डुबेकी हुन्छे कि !!! ब्यस्त सडकको बीचबाट हिडेको उसलाई पत्तै हुदैन र अचानक गाडीको ठक्करले सबै सपना चकनाचुर पारिदिन्छ फेरी कहिल्येइ सिम्रिका संग नभेट्ने गरि अव्यक्त बधाइको पर्खाइमा l कहिल्येइ नभेट्ने गरि केवल अव्यक्त बधाइको पर्खाइमा l
_____________नैतिक पाठ - कृपया रहस्य धेरै बेर सम्म लुकाई राख्नु पनि हानिकारक हुन जान्छ l
साँझ ढल्की सकेको थियो l असोज महिनाको पहिलो पहिलो दिनहरु , दिन पनि छोटीदै गएको र हल्का -हल्का चिसोको अनुभूति भैरहेको थियो l रश्मीको मनमा झन् उथल-पुथल भएर कुराहरु बर्सिन थाले, हुन त रश्मिलाई शंका लागिसकेको थियो के कुराको बधाई हो भन्ने तर पनि उ उत्साहित भएर सिम्रिकाकै मुखबाट ति सालिन, अनि आनन्ददायी शब्द हरु सुन्न चाहन्थी सबै कुरा बृतान्तमा l घडीमा साँझको ८ बजिसकेको थियो , आमाले बोलाउनु भयो छोरी भित्र आउ , बुबा , भाई, बैनी सबैलाई बोलाऊ अब खाना खानु पर्यो l
रश्मिलाई अहिले कस्तो अनौठो भैरहेको थियो , खाना खान कत्ति पनि मन थिएन l हतार- हतारमा खाना खाएर , भाँडाहरु माझे पछि शिधै आफ्नो कोठामा पसि र मनमा कुरा हरु खेलाउन थालि l , मनमा अनेकौं कुराहरु आए, हिजोका , अस्तिका , एक हप्ता पहिलेका, पोहोर सालका अनि सम्झिन सक्ने सम्मका , कस्तो मिठो हाँसो , कस्तो राम्रो कपाल, कस्तो मिठो जिस्कने बानि अनि जिस्काउने पनि , हेर्दै सर्लक्क परेको शरीर, ........यस्तै यस्तै आदि र इत्यादी सोच्दा -सोच्दै निन्द्रा पर्छ भोलिको पर्खाइमा सिम्रिकासंग भेट्ने चाहनामा l
आज रश्मि छिटै उठेकी छे सबेरै , आफैं / संधै आमाले बल गरेर उठाउनु पर्थ्यो, l छोरी उठेर आमा पनि मख्ख पर्नु भयो र भन्नु भयो अब ते मेरी छोरी पनि ठुली भैसकिछे , आफै सबेरै उठेर चिया नस्ट गरे सकेकी l रश्मि अबत सिम्रिका उठिहोला भनेर फोन हान्न पुग्छे तर फोन बिग्रिएको र सम्पर्क हुन नसक्ने स्थिति देखे पछि रश्मि निराश हुँदै अब छिटै बिधालय जान्छु भन्दै तयारी गर्छे र छिटो- छिटो पाइला लम्कन्छे l उ यति सम्म कल्पनामा डुबेकी हुन्छे कि !!! ब्यस्त सडकको बीचबाट हिडेको उसलाई पत्तै हुदैन र अचानक गाडीको ठक्करले सबै सपना चकनाचुर पारिदिन्छ फेरी कहिल्येइ सिम्रिका संग नभेट्ने गरि अव्यक्त बधाइको पर्खाइमा l कहिल्येइ नभेट्ने गरि केवल अव्यक्त बधाइको पर्खाइमा l
_____________नैतिक पाठ - कृपया रहस्य धेरै बेर सम्म लुकाई राख्नु पनि हानिकारक हुन जान्छ l