Posted by: Rahuldai August 1, 2014
जेल यात्रा
Login in to Rate this Post:     4       ?         Liked by
टिप्पणी गर्नु हुने र मन पराइ / नपराइ पढी दिनु हुने  सबै मित्रगण प्रति हार्दिक नमन गर्दै अर्को भाग प्रस्तुत गर्दै छु | 

जेल यात्रा 
भाग ३ 

पुलिस ले पिट्यो  रे ...पिट्दैमा नभाको कुरा हो भन्नु पर्छ त त्यो पनि हत्या जस्तो संगिन आरोपमा ? मैले पनि केही केरकार गरें| 

हैन सर, म बिस्तारमा भन्छु | 

"अजि (बजेइ) को हत्या भएको थाह भए पछि पुलिसलाई पहिलो सूचना दिने मान्छे नै मै हुँ | अजिको बारे सम्पूर्ण जानकारी दिने नै मै हुँ |  सबैभन्दा नजिकको आफन्त पनि मै हुँ | एक्लै बस्ने गरे पनि ट्याम ट्याम मा हेरविचार गर्ने पनि मै हुँ | खुशी भएर अजिले सबै सम्पति शेष पछि मेरो नाममा गरि सक्नु भएको थियो | दिन दिनै हनुमान ढोका जान्थे, अनुसन्धानमा प्रगती भयो कि भनेर | सोधेको जवाफ दिन्थे | ७-८ दिन पछि ७-८ जनालाई समाएर ल्याए छ, पुलिस ले | मलाई यिनमा को माथि शंका लागेको छ भनेर सोधे | मैले चिन्दिन कोहि पनि भनें | एक जना जग्गा सम्बन्धि काम गर्ने वकिललाई चाहि बजेइ कै एक टुक्रा जग्गा बेच्ने क्रममा चिनेको थिएँ | तर पुलिसले थप झन्झटमा पार्ला भनेर त्यसलाई नि चिनेको छैन भन्दिए | "

भोलिपल्ट अफिस सके पछि हनुमान ढोका गएको थिएँ, केही पत्ता लाग्यो भनेर | 
"अरुले बकी सक्यो हत्या गर्ने मुख्य अपराधी तैं हो" भनेर नेल लगाई हाल्यो | 

"मैले साप के गर्नु भएको यो के भनेको थिएँ , बढी बोल्ने हैन" - भन्दै एक झाप्पु लायो  अनि "जे बोल्नु छ  , भोलि सरकारी वकिलको कार्यालयमा बोल्ने | ओह केटा लै जाउ त्यसलाई केरकारमा | " 

मैले आफ्नी श्रीमतीलाई नि खबर गर्न सकिन | नेल लगाएर हनुमान ढोका थानाको केरकार कोठा भन्नेमा लग्यो | 

"तैले किन हत्या गरिस , आफ्नै बजेइलाई ल भन"  -हिजो सम्म नमस्कार फर्काउने पुलिसको सक्कली अनुहार देखें |

"साप मैले गरेको हैन , मैले गरेको भए म दिन दिनै सरको मा किन धाउँथें ? जाहेरी नै किन दिन्थे ?" 

"पुलिसलाई उल्टै कोइशन ??  ल भन खुरुक्क यो कागजमा सहि गर्छस कि भित्र लगेर केरकार गरूँ? " 

"साहेप मैले गरेकै होइन त म किन गरूँ ?"   मात्र के भनेको थिएँ , "लैजा केटा यसलाई भित्र | लातको मान्छे बात ले बोल्दैन | " पुलिसको क्रुरताको पहिलो रुप देखियो | 

भित्र अँध्यारो कोठा , बत्ति भए न भएको जस्तो | आँखामा पत्त्ति लगायो | नेल लगाएको हातलाई खै के मा हो झुन्ड्यायो | 

"तैले हत्या गरेको स्वीकार्छस् कि नाईं भन्छस्"  - भन्दै सलिड प्लास्टिकको पाइप हो कि रबरले झुण्डीएको पैतलामा के   एक डण्डा के हानेको थियो , तीन त्रिभुवन देखें | 

"मैले सर मैले हैन , मैले कही गरेको छैन"  - भन्न सकेको थिएन अर्को पाइप हान्यो | 
मैले केही सोच्न सकिन , बाल बच्चा सम्झे , श्रीमती सम्झे | भगवान सम्झें | 

"साला कुकुर, मान्छे मारेर नि चुँ सम्म नि गर्दैन , दे अर्को एक |"  हाकिम चिच्यायो | 

अर्को एक पाइप खाँदा लाग्यो, अब बाँच्दिन | बाच्नु छ भने हो नै भन्नु पर्छ | १०-१५ जेल बस्नु परे नि मर्नु भन्दा हो भन्नु नै जाती भनेर मैले हिम्मत हारें | 

"हो सर मैले , हो भनें | हो भन्नै पर्र्यो | " 

"साप मैले नै मारेको हो साप, गला थिचेर मारेको हो  " भने पछि बल्ल पानी खान दियो | भोलि पल्ट सरकारी वकिलको कार्यालयमा  फेरी डण्डा खाने डरले मैले नै मारेको हो भनेर साबिती बयान दिएँ | टोलमा भएको सर्जमिनमा पनि फेरी त्यही डण्डाको भूतले तर्सायो र मैले नै मारेको हो भनि दिएँ | 

या त मलाइ थाहा छ या भगवानलाई , मैले मारेको हैन सर ,मैले मार्नु पर्ने कुनै कारण नै थिएन | ८३ बर्षकी अजि कति बर्ष नै बाच्नु हुन्थ्यो र सम्पतिको लोभमा हत्या गरूँ ?? उहाँको शेष पछि मेरै हो | त्यसमाथी म माथि कुनै शंकट आइलागेको थिएन, घर छ , जागिर छ | 

"त्यसो भए अहिले  के गर्ने बिचार गर्नु भएको छ त ??"  मैले भाबी योजना जान्न खोजें | 

सके सम्म छिटो यो खोरबाट निस्कन चाहन्छु , घरमा फुच्चे बिरामी छ रे , हिजो बुढी भेट्न आएकी थिई |  हरिदाइ को अश्रुधारा बाह्रमासे खोला सरि थियो | पीडा बगिरहेको थियो | बिबशता सुक्सुकाइ रहेको  थियो | 

मुद्दा चलिराख्या छ | वकिल अर्कै राख्नु पर्छ भन्ने सल्लाह आएको छ ससुरालीबाट | 

"वकील त तकडा नै राख्नु पर्छ है " मैले नि हौस्याए| 

"को वकिल ?" मलाई जिज्ञासा लागेर सोधें | 

फलानो ....( नाम चाही उल्लेख नगर्नु नै बेश होला ) | 

मैले तत्काल हुँदैन भने |

" किन ?? " 

"त्यो क्रिमनल जस्टिसको ज्ञाता हैन, सम्बन्धित वकिल नै हाल्नु पर्छ है , यो संगिन मुद्दा खेलाँची हैन | " 

"हुन्छ सर म यो कुराको बिचार गर्छु |  सर चाहि मेयर साहेबलाई मेरो कुरा पुर्र्याई दिनु पर्र्यो | मेयर साहेबले केही गर्नु सक्नु हुन्छ कि ? " हरिदाईले  हतास आश प्रकट गर्नु भयो | 

" हेर्नुस्  दाई , तपाइँले मयेर साहेबलाई चिन्नु भएकै छ | यस्तो केसमा मेयर साहेबले पोलिटिकल कन्ट्याक्ट युज गर्नु हुन्न | गर्नुस भन्न नि मिल्दैन | तर तपाइको पीडा र दुखेसो चाहि सुनाइ दिन्छु | अरु कसैलाई केही भन्नु छ भने भन्नुस मा भन्दिन्छु | " 

"पर्दैन सर , तपाइँले मलाई हत्यारा न ठानी दिए पुग्छ | " 

त्यतिन्जेल खाजा ट्याम भयो | जेल भित्रको कैदी जेलर साहेबको कहानी त सुन्ने बाँकी छ | खाजा रेडी भएको कृष्णेले जानकारी गराई सकेको थियो | 

जेल भित्रको खाजा, खसी मासु च्युरा , आलु चना तरकारी , टिमूर हाल्या गोलभेडाको अचार | बडा मिठो रहेछ , तीता कुराहरु बीच | 

"लौ जेलर साहेब, तपाइँ को सिङ्गै कहानी सुन्न बाँकी नै छ | खाजा  खाए पछि चुरोसको तलतल लाग्यो | एक खिल्ली तानेर आउछु, जेल भित्र न खानु भएन नि  भन्दै बारी जेल बाहिर निस्केर कसरी पो फेरी छिर्ने हो मिलाई दिनुस न भनें |
 
पुरानो जेलर न ठहरियो | सेन्ट्रीमा बसेको पुलिसहरुलाई अर्डर गर्नु भयो - सर एक छिन को लागीर बाहिर निस्कनु हुन्छ , फेरी ससम्मान मेरो कोठामा पुर्र्याई दिनु नि फेरी | हस साब भन्दै कैदी जेलरलाई स्यालुट मार्दै 

" जाम सर एक छिन बाहिरको हावा खान |"

 पुलिसले पनि मेरो उकुसमुकुस  बुझे जस्तो गरि भन्यो | 

क्रमश: 

Read Full Discussion Thread for this article