Posted by: Aamalaa July 23, 2014
Login in to Rate this Post:
2 
? 
Liked by
?
Liked by
अघिल्लो हप्ता बाचा गरे बमोजिम सर्मिला मोरीको भाग २ साझाबासी माझ पस्कदै छु, आशा छ पढीदिनु हुनेछ अनि प्रतिक्रिया पनि राखिदिनु हुनेछ भन्ने | यहाँ हरुको न्यानो मायाले नै गोरी मेक्सिकन बाट मोरी सर्मिलामा पुगेको छु , मायाले निरन्तरता पाए अरु धेरै अनुभब साट्ने नै छु , जदौ |
अघिल्लो हप्ताको कोसेली छुटेको भए यहाँ छ है त ,
http://sajha.com/sajha/html/index.cfm?forum=2&ThreadID=109574
एकदिन शान्ति विधा मन्दिर पछाडिको उकालोमा सरुको हात बिस्तारै समाते, हिंड्दा हिंड्दै | उसले पनि सुस्तरी मेरो हात झट्कारी | मैले फेरी उसको नरम औंला समातें, उसले उसैगरी झट्कारी | मेरो पालो अब दर्होसंग उसको नाडी समातें, उसले कोसिश गरि झट्कारने, तर सकिन, अनि भनि “ छ्या तिमि पनि, मान्छेले देखे के भन्छ ” | मैले नि भन्दियें “ तेही भएर त १५ मिनट कुरेको येही गल्लीको लागी ” लाजले राति भइ सरु |
सर्मिला - २
“ हेर न हेर, गेडेले त सर्मिलाको ..... समातेछ ” ठिक तिन घण्टा पछी चिर्पटे ( खास नाम – राम बहादुर महर्जन ) कराउदै थियो क्यान्टिनमा | भर्खरै आउदै गरेको बिने (खास नाम- बिनय गुरुङ) पनि करायो “ के हो गेड़े, भन न हौ हाम्लाई नि, कसको के समातिस ? ” मेरो भने पारो चढ्यो रिसले | अघि क्लासमा तक्लु सरको इकोनोमिक्स पढ्न मन नलागेर लास्ट बेन्चमा , म र चिर्पटे बस्याथ्यौं, बिने आकै थिएन | मन थाम्नै नसकेर सरु संगको कुरा येही चिर्पटे लाइ भन्न पुगेछु, तिल लाइ पहाड बनाइहाल्यो मोरोले | बिनेलाई पछी भनुला भनेर थमथमाएर तेहाँ बाट हिंडे | “ के समात्न सक्छ त्यो गेडेले तरुनीको ...., हामी जस्तो बोका हुनुपर्छ हो तेती आँट लेउनलाई त ” सुनिहाले बिनेको आवाज पछाडीबाट, बिने र चिर्पटेको हाँसोले क्यान्टिन थर्कियो |
गोपीकृष्ण हल, चाबेल, असारमासको गर्मि पसिना खलखल्ती | सेक्सी अमिषा पटेलको फिलिम “जमिर” चलेको बेला, सनिबार बिहान ११:५५ बजे | मरे टिकेट पाइदैन त, उता कुनामा सर्मिला आतिसकेकी थिइ, कसैले देख्छ कि भनेर | उसको आँखा र मेरो आँखा जुध्यो, आँखाले नै अनुनय गरि, “ भयो नि अब, अर्को पटक आउँला ” | मैले पनि आखाँले नै उत्तर दिएँ “ अब एकछिन मात्रै है सरु ” | मन मनै भगवानलाई घूश खुवाउने जमर्को नि गरें “पिलिज म्हेपी माता, अब अर्को एउटा टिकेट मिलाइदिनुस न, बेलुकी चुरोट तान्ने बेलामा हजुरको परिक्रमा गर्छु नि, बरु चिर्पटे र बिनेलाई पनि लिएर आउँला ” | घुसले काम गरेपछि दङ्ग पर्दै हामी दुइ पनि हलभित्र छिर्योउ टिकेट देखाएर |
अमिषा पटेलको फिलिम म सितिमिति छुटाउदिनथें | कहो न प्यार हे देखि गदर सम्म, ये हे जलवा देखि हमराज सम्म सबै भ्याको थिएँ | उसको एक्टिंग त तेस्तै हो, मलाई तिघ्रा चाहिं सार्है मन पर्थ्यो | तर आज अमिशाको फिलिम भन्दा सरुको फिलिंग नै काफी थियो | सरुको तातोतातो शरीरको इस्पर्शले मलाई अर्कै दुनियाँमा पुर्याइरहेको थियो | त्यो फिलिममा अमिषाले आफ्ना तिघ्रा देखाई कि देखाइन थाहा भएन, मैले भने आफ्नो हर्कत हदै सम्म गरें | कुनाको सिट, तेसमाथि अँधेरो, येही मौका छोपी मैले सरुलाई अंगालो बाँधे , उसले केहि भनिन | अनि अर्को हातले बिस्तारै उसको हातका औंलाहरु खेलाएँ, उसले अझै पनि केहि भनिन | मेरो झन् आँट आयो, अब भने मेरो देब्रे हात उसको देब्रे छातीतिर सलबलाउन थाल्यो, दुबैको मुटु जोडले धड्केको महसुश गरें, पसिना पसिना भएँ म अनि ओठ मुख सुक्न थाल्यो | एक्कासी बिने करायो पछाडिबाट “ के समात्न सक्छ त्यो गेडेले तरुनीको ....” तब म थरर काँपे अनि “ चिर्पटे .......ए ” भनि सरुको देब्रे छाती च्याप्पै समाउन पुगें | यता उति फर्की हेरें बिने-चिर्पटे कोहि थिएनन्, तिनीहरुको भूत मात्रै थियो मेरो दिमागमा | सरुले उसको दाहिने हातले बिस्तारै तर दह्रो संग उसलाई बाँधिरहेको मेरो देब्रे हात फुस्काईदिइ | हाप टाइममा केहि खाउँ भन्दा नि मानिन | घर फर्कने बेलामा केहि पनि बोलिन बाटोभरी | म जलिरहें पश्चातापमा, मरिरहें सरुको यादमा |
२ दिन भेटिन सरुलाई कपुरधारा चोकमा, कलेजमा पनि देखिन | उसका साथीहरुलाई नि सोधें , सन्चो नभएर नआएकी रे | सायद मेरै कारणले हो कि ठुलै बिरामी परि भन्ने भयो अनि फोन गरें उसको घरमा पहिलो पटक | पहिले घरको फोन नम्बर दिन मानेकी थिइन, अनेक बहाना गर्नु परेको थियो | “घरमा आमा कडा हुनुहुन्छ, सकेसम्म नगर है फोन” भनेकी थिइ | फोन उसैले उठाई, उसको आवाज ले सन्चै रैछे भन्ने खुट्टाएं, तर म संग अझै रिसाएकी रैछे | म भन्ने थाहा पाएपछि केहि बोलिन फेरी | कति कोसिस गरे सकिन उसको बोलि फुटाउन , मलाई नि लास्टइ रिस उठ्यो | “एउटा मौका त देउ एक्स्प्लैन गर्ने, यो शनिवार ५ बजे म्हेपी मन्दिरमा आउंछु, तिमि आए नि नआयेनी कुर्नेछु रातभरी ” एती भनि मैले नि ढ्याक्क फोन राखिदिएँ उही सारुखान इस्तायलमा
Last edited: 23-Jul-14 05:18 PM
Last edited: 23-Jul-14 05:27 PM