सिर्शक हेर्ना साथ टाउको रन्थनिने, अनी तेस्म्याथी ग्रजयुक्त दिमागले अर्कै सोच्ला ? तर साझा छिरे देखी अनी नेपालीको जन्सन्ख्या बढदै गए पछी काल आकाल परलोक भएका कुरा हरु सुन्नु पर्दा एउटा कुरो मेरो दिमाग मा सधै उब्जी रहन्छ ? किन दाह सस्कार गर्न नेपाल नै पठाउने ? धेरै कारण होलान, लास को ठाउमा चिताको खरानी पठाइदिए के होला ?
यो कुरा उठाउदा मेरो मैले सुने अनुसार खोला तरेर अर्को खोलामा सस्कार गर्न हुँदैन, तेसैले होला मुल नदिमा पुर्याउन लामो बाटो भएर जाने ? सके सम्म लास्लाई अर्को रात पनि राखन दिदैनन | कुरा सम्बेदनशील परे , देख्ने र भोग्ने दुई पाट्का कुरा भए | २- ४ कुरा हरु मध्हे बिजुली 7 -२४ आउने भए नजिकको खोलामा टहरो घाम पानी छेक्ने, दाउरा को सट्टा बिजुली बाट दाह गर्ने दाह घर ,  खरानी पखाल्न र खोला सम्म पुर्याउन यथेस्ट पानीको ब्यबस्थालाई पानी टन्की को  कल्पना एक हो | सुनेको कुरा : भुपाल्मान्सिङ कार्किको मुर्ती दुबही भन्ने ठाउमा राखेरे ? पहाडे मधिसेको गन्डा गोल्मा कहाँ पुर्याए ? बरु आफ्नै घर छेउको खोलामा पुल बनाइदिएको भए के हुनथ्यो , तेही खोलामा घाट बनाइ दिएको भए के हुन्थ्यो ? कुरा कन्त्रोभर्सी र सम्बेदनसिल हुनाले मन्तब्य पोख्ने रुचाउने कोही हुनु हुन्छ ? के हामी एती परिवर्तन हुन सक्छौ ?