"उहाको बोलीमा आत्मबिस्वास हुन्छ।"

"त्यो नराम्रो कुरा हैन। अहिलेको जमानामा एउटी साहसी र आत्मबिश्वाशले भरिपूर्ण नारी बन्न सक्नु एकदम राम्रो कुरा हो। तर म उसको लोग्ने हु, मेरो पुरुष अंहलाइ उसको नारी हठले जहिले दबाउछ। म कहिले सम्म उसको स्वास्नी हुनुको अत्याचार सहिरहु?"

"हाम्रो समाजमा नारीले आत्म समर्पण गर्नै पर्छ भनेर सिकाउछ है? कि हामी आफै त्यस्तो बन्छौ?"

"उ नारी शरीरमा पुरुष स्वभाव भएकी स्वास्नी मान्छे। उसको अंहले मलाइ सधै पराजित गर्छ। त्यो एउटा अबगुण बाहेक मलाइ उसको सबै कुरा मन पर्छ।"

"अनि मेरो?"

"तिमीसङ समर्पण छ। तिमी सजिलै हार्न सक्छौ, तिमी मलाइ जित्न दिन्छौ। हाम्रो सम्बन्धको सुन्दरता  पनि यही हो।"

" सम्बन्धमा हारजित हुनै पर्छ?"

" सम्बन्धमा दुबै पक्ष जित्न सक्दैनन्, एउटा पक्षले त हार्नै पर्छ।"

"यो संसार अचम्मको छ, यहाको सम्बन्धहरु जटिल छन्। बाहिरबाट जे देखिन्छ, भित्र त्यो हुँदैन।"

"भैगो, छोड त्यस्ता कुराहरु! आउ हामी यो समयको सदुपयोग गरौ।" मैले उसलाइ आफ्नू न्यानो अङालोमा बेरेर चुम्न थाले उसको अधर, ओठ, घाँटि। उ गल्न थाली, उसको आखाहरु  बन्द भए आनन्दले । हामी दुबैको शरीरमा रक्तसंचार बढ्नथाल्यो,उसको मुटुको बढ्दो ढुकढुकि मैले सुने। हामी दुबैको शरीर बाँधिन थाल्यो, उसको अङालोमा म पनि कसिन थाले। हाम्रो स्वाशप्रस्वासको गति बढ्न थाल्यो।

"सानी!" तलबाट अचानक  मुमाको स्वर सुनियो।

हामी दुबै झस्कियौ, त्यसपछि तुरुन्तै एकापसको अङालोबाट अलग्गियौ। अब रोमान्चक पलको अबधि सकियो, भयले दुबै आत्तिसकेका थियौ। उ सम्हालिन थाली, म लुगा मिलाउन थाले।

"सानी!" मुमाले फेरि बोलाउनु भयो तलैबाट। यसपटक मैले आफुलाइ सामान्य बनाउने कोशिस गरे।

"कौसीमा बढार्दै छे सानी!" मैले एउटा झुठलाइ छोप्न अर्को झुठ बोले।

"हैन, आजकाल त्यो माथिमात्रै कति जान्छे? मेरो कोठामा त फर्केरै आँउदिन ।" मुमाको स्वरमा कतै कतै शंका जस्तो लाग्यो मलाइ।

"हस्!" मैले यति मात्रै भने। सानी कोठाबाट निस्की, जाँदा उसको अनुहारमा तनाब देखियो।

"एक्लो लोग्ने मान्छे बसेको कोठामा धेरै जानु हुदैन, उसकी स्वास्नीले थाहा पाइ भनी घर झगडा हुन्छ। आइमाइ भएर धेरै बाइफाले हुनुहुन्न।" मैले मुमाको गनगन धेरै बेरसम्म ढोकैबाट सुने, यतिखेर मलाइ सानीको धेरै माया लाग्यो। गल्ती हामी दुबैको थियो, तर गाली उसैले खाइरहेकी थिइ। उसकै चरित्रमा दाग लागेको थियो। म ढोकाको कापमा लुकेर बस्ने भलादमी मान्छे, आफ्नै छायादेखि तर्सिन थालेको थिए।

क्रमश: