झ्यौकिरी जी , अघिल्लो कविता मैले साएद सिधा हेरिछु अनि तेही मन बनाएर पढीछु  तेसैले तेस्तै भुझेछु.... आखिर यो संसार आफु र आफ्नो मनले जस्तो बुझ्न खोज्यो, जस्तो देख्न खोज्यो तेस्तै बुझिने ,तेस्तै देखिन न हो हैन र  . नबुझेको मा माफी चाहन्छु .