Posted by: caliber19 December 10, 2012
Login in to Rate this Post:
0
?
थाने,
नारिको मन त ब्रम्हाण्ड भन्दा पनि ठुलो हुन्छ रे ! टालो हालेको मुटु बोकेर पनि अरुको लागि हांसिदिन सक्ने, बांचीदिन सक्ने र मौका आइपरे बलिदान दिन पनि पछी नपर्ने ।
अरु आदरणिय पाठकहरुको पनि गुनासो रहेको छ मेरो वियोगान्त कथाप्रती, तर यो मोरो ज्यानलाई ऐले सम्म सम्योगान्त केइ फुरेकै छैन, आगामी दिनहरुमा भरपुर कोशीस गर्नेछु ।
५९ सालतिर पहिलो पटक जनकपुर गएकोथिएं, त्यो बाहेक; कथा पूर्णतया काल्पनिक हो थाने, आशा छ अब अलिक चिन्ता कम होला तपाईंको र कथा मन पराइदिनु भएकोमा कृतज्ञ छु ।
बारमासे,
तपाईंले दोधारमा पारीदिनु भो, मेरो लेखाइले थोरै भएनी तपाईंको मन छुन सकेकोमा खुशी हुनु कि, एक असल मित्रलाई रुवाएकोमा दुखी हुनु ? जेहोस्, कथा पढिदिनु भएकोमा धन्यवाद; तपाईंको अरु जिज्ञासाको बारेमा शायद मैले माथी थाने मित्रलाई बिन्ती बिसाइसकेको छु ।
बाजे,
तपाईका मिठा शब्दहरुकालागी धन्यवाद । अनी मेरो sajha name मात्रै क्यालिबर हो; तर तपाईंले पगरी लाइदिनुभाको जस्तो क्यालिबरको लेखक चाँहीं फिटिक्कै होइन, म त भर्खरै बामे नै सर्दैछु ।
फत्ते,
तपाईंले पंखा भन्दिनुभो, म पो अब घिंरौला जत्रो नाक बनाएर हावामा उड्न थालें । धेरै-धेरै धन्यवाद तपाईंलाई पनि ।
र, अन्य मौन पाठकहरुप्रती पनि नतमस्तक छु ।