आफुलाई याद भएसम्म सधैं लास्ट बेन्चमै बसियो इस्कुल पढ्दा। मास्टरहरुले सोध्दा अथवा होमवर्क जाँच्दा प्राय: फस्ट बेन्चबाट सुरु गर्थे, आफ्नु पालो आउनुभन्दा अगाडिनै घन्टी बजोस भनेर "हे भगवान चाँडै घन्टी बजाइदेउ" भनेर प्रार्थना गर्या झल्झली याद आयो। कहिले भगवानले सुन्थे, कहिले "तेरी मा बज्जे, होमवर्क गर्नी बेलाँ टी. भी. हेरेर बसिस, अहिले मलाई गुहार्छस!" भनेर सोच्दा हुन, दर्हो सिस्नु-पानीको फेला परिन्थ्यो। अम्रिका आइयो, कलेज नि पढि खाइयो, तर यहाँ पनि जिन्दगी फस्ट बेन्चमा बसिएन, सधैं लास्टतिर!