फेरि पनि साथीहरुलाई धन्यवाद!

मेरो मनभित्रको आगो अझै सकिएको छैन, यो अझै दन्किरहेछ र म चाहन्छु यो यसरी नै दन्किरहोस् । साँच्चै भन्ने हो भने यसले मलाई एउटा उर्जा दिइरहेछ, लेख्नलाई; जीवन, जगत र प्रकृतिबीचको आधारभूत सम्बन्ध खोतल्नलाई, त्यसलाई बुझ्नलाई र त्यस्को व्याख्या गर्नलाई ।

आफू जलेर अरुलाई आनन्दित तुल्याउनुको मजा पनि बेग्लै हुँदोरहेछ । तर यहाँहरु नआत्तिनु होला म यो रापमा जलेर खरानी हुनेछैन, बरु माझिने छु, आगोमा खारिएको सुन झै चम्किने छु । अनि मुटुछुने गरी यहाँहरुलाई आफ्नो अनुभूति सुनाउने छु, अनि कामना गर्नेछु यहाँहरुले मैले झै कहिल्यै जल्न नपरोस् ।