भाग ५

आँफैले लुगाइ राखेको चोली सारी च्याटचुट पारेर माटनबाट ( पहिलो तल्ला) सडकमा निस्की "गुहार गुहार " कराउन सुरु गर्नु भयो ।
देशमा अनि शहरमा तमाशे कहिलेइ कमी थियो र । भीड जम्मा भैहाल्यो ।

"के भो आमा, के भो बजै । यस्तो हाल  कल्ले  बनायो ?"

तमाशेहरुको नक्कली सहानुभूति बर्षिन थाले ।

"गुहार गुहार , त्यो असत्ती ले गर्नु गरे , गुहार गुहार । "

भिड कि सेन्टीमेन्टको नाडी छामे पछी अझ उत्साहित आमै ।

"को हो त्यो डाँका त्यसलाई छोड्न हुन्न । हात खुट्टा भाच्नु पर्छ त्यसको , खोइ आमा त्यो डाँका ।"
 

भिडलाई के हो , किन भाको बुझ्ने नत चासो न मतलब । एक मुक्का बजार्न पाए ठुलै पुरुषार्थ गरें भन्नेहरु धेरै थिए । राम राम भन्ने देखी दोशी लाई पराधाम पुर्‍याउनु पर्छ भन्नेहरु निस्के । 

"आफ्नै छोरो ले रेप गर्न खोज्यो - गुहार गुहार " थचक्क भुइमै लडिबुडी गर्न थालनु भयो ।

"हे भगवान यस्तो राक्षस जन्मिदैमा मरेको भए शान्ती हुन्थ्यो ।" 

तमाशेहरु एक छिन त अक्कमक्क परे । आफ्नै छोरो नि यस्तो दानव हुन्छ र भन्ने आशय होला ।

"आफ्नै असत्ती छोरो मोरो ले रण्डी स्वास्नीको लहलहै मा लागेर सम्पत्ति हडप्न खोज्यो । मैले यो बुढीयाको पाटी बास हुन्छ, म परे पछी तेरै त हो अहिले दिन्न भन्दा यस्तो हाल गर्‍यो । "

बडा सम्बेदनशील बिषयमा बनावटि काहानी जोडे पछी भिड झन उत्तेजित भयो । कोइ कोइ कानेखुशी गर्दै थिए । कलिजुग आयो भनेको हो रहेछ । कस्ता कस्ता राक्षस नि हुंदा राइछन , आफ्नै आमालाई बाँकी नराख्ने । यस्ता नर पिचासहरुलाई त जिउदै जलाउनु पर्छ । समाजका कंलकहरुलाई त्यसै छोड्नु हुन्न ।

बिचरा दिनेशले अप्रत्याशित दुर्घट्नाबाट बच्न छिमेकी को घरअको ट्वाइलेट् मा लुक्नु पर्‍यो । भिडले दिनेश न भेटाए पछी सेलायो ।

साँझ ढलेर रात भैसकेको थियो । शुक्रबार को रात । माइत हिंडेकी रुपा फर्की ।

त्यो रात दिनेश दम्पती जागा नै रहे । भोली को बिहान चिहान लिएर आउने पक्का निर्क्यौल गरे ।

मिर्मिरे अगावै अत्याबश्यक सामानहरु एउटा सुटकेशमा बन्द गरेर दिनेश दम्पती एवं छोरा निमेष अलप भए ।

क्रमश: