ठुल्दाइ, आलाकाचा उमेर मै त्यस्तो हर्कत गर्न प्रख्यात राइछिन आमै अनी किन गाह्रो मान्थिन त वडा अधेक्ष्य ज्यु माथि त्यस्तो शब्द प्रयोग गर्ने।

म पनि फेला परेकोछु ठुल्दाइ त्यस्तै आमाको एकचोटि। लग्भग तीन बर्ष अगाडि को कुरा हो यो। बिहेको कार्यक्रम सकेको ३ दिन जती भएको थ्यो सासु मुवाको आदेश आयो छोरा बुहारी  नै पशुपती जानु अनी शिवजी को आसिर्बाद लिनु भन्ने। तेस्मा थप आदेश थ्यो पशुपतिमा चिनेका मान्छेहरु धेरै भेटिन सक्छन त्यसैले सारी लगाउनु। अरुले चटक्क मिलाइदिएर लगाइदेको सारीमा त हिंड्न गाह्रो हुने मलाई त्यो बेलामा त आँफैले लगाउनु परेको। जेन तीन लगाए। अलिकती बिचार  पुगेन भने के दुर्दशा हुने हो भनेको जस्तो ताल थ्यो आफ्नो। त्यस्तो बेलामा त्यो दिन ठुलै चाड को परेछ गौसाला मै गाडी रोकेर हिन्नु पर्ने भयो। माग्ने हरुको भिड त्यही देखिन सुरु भएको थ्यो तर मेरो ध्यान चै माथि रुखमा भएका बाँदरहरु तिरै थ्यो। नामै त बाँदर फेरी यो पोते सोते झुन्ड्याएको छु तेइ लुछ्ने बहाने न्याक्लान आफुलाई भन्ने डर ले वतप्रोत भईराखेको बेलामा एक्कासी एउटी आईमाई त त्यो बल्लतल्ल लाएको सारीमा पो झुन्डिन थालिन पैसा माग्दै। झसङ्गै भए। अरु भन्दा नि अब एकचोटि यो दिदिले फेरी सारी तानिन भने मेरो बिजोग निस्चितथ्यो त्यहाँ। म त म मात्र तर्सेको भन्ने सोछेको थिएं श्रीमान ज्यु को पनि सातो उडिसकेको रहेछ त्यसरी मेरो सारीमा त्यो आईमाई झुन्डेको देखेर। हत्तपत्त "ल ल छोड्नुस् उस्लाई म दिन्छु पैसा भन्नु भयो"। उनले छोडिन पनि। श्रीमान ले पैसा दिदै गर्दा मेरो आँखा त्यो दिदिको छेउमा सुताएको बच्चामा पुग्यो। आफुलाई एउटा स्वेटर ले नधान्ला जस्तो लागेको बेलामा त्यो ८-९ महिनाको जस्तो देखिने बच्चा एक्सरो थाङ्नामा बेरेर त्यो चिसो भुइमा तेत्तिकै सुताइराखेको थ्यो। नाकमा सिगान जमेर मुख बन्द भयो भने त्यो बच्चा ले सास फेर्न सक्दैन झै देखिन्थ्यो। त्यो बिभत्स रूप देखेर अनायसै मेरो मुखबाट निस्केछ, "हेर, यस्तो हात खुट्टा सद्द्देभएको, जिउमा फुर्ती भएको मान्छे ले आफ्नो बच्चाको यस्तो बिजोग गरेर मागेर बस्छन?" म त्यसरी भनिहाल्ने मान्छे पनि होइन। त्यो दिन दशा लागेछ भन्नु पर्‍यो अब। उसले दिएको पैसा थैली मा कोचिसकेकी थिइन। मैले तेसो भनेको मात्रै के थिए मलाई यस्तो अस्लील शब्दहरु प्रयोग गरिन कि नेपाली शब्दकोष को भण्डार बाट अश्लील शब्दहरु नै रित्याउछु झै गरिन। कती शब्दहरुत "कस्ले प्रयोग गर्लान र यस्ता शब्द" भने झै थ्यो। उसै त पशुपती त्यस्मा पनि चाडबाड को दिन, रमितेको घुइचो लाग्यो। उस्ले मुख बन्द नाम निशान थिएन  अझ रमिते देखेर हौसला बढीराखेको थ्यो उस्को। म त  खम्बा झै स्त्ब्द भएर  कुनै दैबिक प्रकोप को उपकार म माथि परेर अद्रिस्य हुन पाए हुन्थ्यो भनेर प्रार्थना गर्दै खम्बा झै उभिराखेछु। रमिते हरु के भएको छुट्याउन सकिराखेका थिएनन। हो न्  हो मैले माग्ने को थैलि नै चोर्न खोजेकी झै गरी घरि मलाई हेर्ने घरि  त्यो आईमाईलाई गरिराथे। भिड्मा एउटा ले "वोइ त माग्न बसेर अरुलाई जथाभाबी गाली गर्छेस, उन्लाई पैसा दिन मन लागेन दिएनन होला" भनेको सुनियो। भिडले आ-आफ्नै अनुमान लगाएछन। कुन बेलामा श्रीमान ले हात समातेर त्यो भिड्बाट मलाई निकालेको हो याद पनि भएन। तेस्पछी त कुन भगवान को दर्शन गरे पनि थाहा भएन। उस्को अस्लील गालीहरु कान मा मन्दिरका घन्टी झै बजिराखेका थिए घर पुगेको पनि याद नभए झै भयो। घर पुग्ने बित्तिकै मुवा को शब्द सुने, "चन्दन लेरयाउ?" आफुलाई शिवजिको दर्शन गरेको त याद छैन चन्दन त परैजावस। छैन मा मुन्टो हल्लाए। फेरी सोध्नु भयो "चारै तिरको मन्दिरलाई ढोग्यौ?" सेन्टर को शिवजिलाई ढोगेको  त याद छैन चार तिर त झन के भन्ने। अब चै गाली भएट्ने भयौ दुबइले जस्तो लागेर " मेन शिवजी को दर्शन गरेर आयौ मामु" भने। "यस्ता अल्लारे हरुलाई मात्रै पठाउने म पनि उस्तै, आँफैले लग्नु पर्ने रहेछ" भन्दै जानु भयो। सारी नलगाउदा त मान्छेले चिन्छन, याद गर्छन् भन्ने मुवाले हामी सग जानु भएको भए त त्यो आईमाईले त्यस्तो शब्द प्रयोग गर्दा "त्यस्ता आईमाई सग नि बोल्ने हो?" भनेर मैले कती गाली खान्थे होला? हे भगवान त्यो भिड्मा उहाले चिनेको मान्छे कोही पनि नभएको होस् भन्दै प्रार्थना गरे मैले त, ठुल्दाइ।


लौ ठुल्दाइ हजुरको यस्तो रोचक भईराखेको धागोमा मैले आफ्नो दुखेसो पोखिदिए है