राहुलदाइ, त्यो पुरानो इलम छोडियो! त्यति बेला पढीओडी क्यै समय निकाली यसो भट्भट्याइन्थ्यो। अब अहिले, कसैको नून खान थालेसि त्यस्का बाउका कामले हैरान!

"उठ, जाऊ, उतै खाऊ;
रात पर्च, लुख्रुलुख्रु आऊ"

अस्तु॥