जदौ! दीप र राम्पुरे!

दीप प्रभो! प्रभोको आगमनको कमि थ्यो पुरा भो। त्यो मैतिदेविमा चढाको जस्तोलाई कुनै ड्रेसवाला भैरेले डोर्यार खोरमा राखिराहोला। कतिबेला फुस्कन्छ र फेरि फर्कन्छ। फ्र्याक्चर गर्न खोज्या त हैन बिचराको चिरा परिसक्या रेछ सपना सपनामै अलिअलि जम्मा भा धुलो झर्द्या मात्रै हो।

हाहाहाह! पुन्टे बुडा ऊँधो बढ्ने बोट हुन कौशिमा गमलामा रोप्या जस्तो तिनको के कुरा गराई भो र। पवीत्र वर्शप अझै उस्तै होला नि बरु त्यताटि तल मन्दीरतिर जर्ने बाटो कस्तो बना'छन कुन्नि दशैँमा टिका लाऊन ओरालो झरिन्तो उइलेई!

खुसिनानी दीपको गफ बुझिएन रे? क्यार्छौ त नि, एक हरपाँ दुई पाना लेख्छन् यिनी त!