यो गीत त्यो अल्लारे शम्भूजित बासकोटाले शम्भूबूटी तानेर लेखेको पक्का होला। सलाई को काँटी जस्तो एक छिन जलेर निभ्न पाए भाग्यमानी हुन्थ्यो रामे। यहाँ जिन्दगी हरक्षण जली नै रहेको छ।