Posted by: Poonte January 12, 2010
चौतारी १७१
Login in to Rate this Post:     0       ?        
त्यो देसी मदन्वे बाटाँ भेट के रे हिजो। सँधै , चैनी , जिस्काम्नी मुर्दार हिजो त "पुनटे दाजुको हमी सलाम करेछु" भुनेर, चैनी, छोरी माग्न आ झैँ अरी , चैनी, मस्का लाम्छ गाँठे! छोरी त के हुन्थो र मेरो, चैनी, पाम्न अघी नै तो धोबिनी पोइला गाकी हो के रे। भाको, चैनी, प्यारी बुइनी खुशी छे के रे। देसी बज्जेले आँखा गाधेको नि देखेकै हो। बुइनीको फुटा, चैनी, कोटको भित्त्री खल्तिआँ लुकार , चैनी, के ब्।यान ब्यानै रऔसी को हाँडिआँ मुन्टो गाढेर , चैनी मुन्टिस कि के हो, बज्जे? चैनी केलाई मस्का लाम्छस? सोधेको

अर बेलाँ , चैनी, खिसी उडाम्नि मेरो भुँडी, आज त उस्को "खाइलाग्दो साहुजि" जस्तो भो उल्लाई। खप्पर नि चैनी सुम्सुमाउँदै, "हजाम से भि पेसा बचेँछ हुजुर्को" रे!

"चोतारी लोगन हामीको बहुत टेन्स्नवा दिएछ हुजुर! पाइखाना बसुम ढक् ढक, अनी सोस्थानी लेखुम बक बक करीलियो। कथि को भियावने हमी? ढक् ढक् र हुजुर बक बक ले वाक वाक आएछ। गोरा शाहीब मालिक हुजुर्को काम करे छेन तो फिर पेट भरेछेन।" भुनेर चैनी बिलाप्न थालो बज्जे त।

काम पाइनस ब्वारि भईँसीको कन्नो क्न्या भने झैँ अरी चैनी सोस्थानी को आर्को अध्हे हाम्ले लेख्दिनु परो रे। के था चैनी कुन दिन फिरी जवाइँ नै बन्ने पो हो कि? लेख्दिनै परो ....
Read Full Discussion Thread for this article